Silvan Hefti
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Silvan Hefti
Geboortedatum	25 oktober 1997
Geboorteplaats	Rorschach,  Zwitserland
Lengte	183 cm
Been	Rechts
Positie	Rechtervleugelverdediger
Clubinformatie
Huidige club	Hamburger SV
Rugnummer	30
Contract tot	30 juni 2028
Jeugd
2009–2015 FC Goldach FC St. Gallen
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2015–2020 2020–2022 2022–2024 2024 2024– FC St. Gallen Young Boys Genoa → Montpellier Hamburger SV 1550 (4) 470 (1) 480 (1) 110 (0) 10 (0)
Interlands **
2012 2015–2016 2016–2017 2016–2018 Zwitserland –15 Zwitserland –19 Zwitserland –20 Zwitserland –21 30 (0) 80 (0) 30 (0) 100 (0)
* Bijgewerkt op 11 augustus 2024
** Bijgewerkt op 11 augustus 2024
Portaal    Voetbal

Silvan Hefti (Rorschach, 25 oktober 1997) is een Zwitsers voetballer die als doorgaans als rechtervleugelverdediger speelt. Hefti groeide vanuit de jeugdacademie van FC St. Gallen door naar het eerste elftal waar hij zijn debuut in het profvoetbal maakte. Hij speelde achtereenvolgens bij BSC Young Boys en Genoa. Bij de laatste club liet hij zich voor een half jaar verhuren aan Montpellier. In augustus 2024 maakte hij de overstap van Genoa naar Hamburger SV

Hefti begon met voetballen bij FC Goldach om op elfjarige naar de jeugdacademie van FC St. Gallen te gaan.^[1] Hij doorliep alle elftallen in de onderbouw om op 7 september 2013 zijn eerste wedstrijd voor de onder-17 tegen de leeftijdsgenoten van Young Boys te spelen. In het met 3-3 gelijkgespeelde duel kreeg hij van Brunello Lacopetta een basisplaats toebedeeld.^[2] Hij behield deze de rest van het seizoen waarbij hij in de gehele competitie geen minuut ontbrak. Een seizoen (2014/15) later maakte hij de overstap naar de onder-18 waar hij eveneens direct een basisplaats kreeg toegewezen en hij op 23 augustus zijn eerste doelpunt in de bovenbouw maakte tijdens de thuiswedstrijd tegen Servette. In het met 5-0 gewonnen duel maakte hij in de 47e minuut het vijfde doelpunt.^[3] Een seizoen (2015/16) later maakte hij de overstap naar de senioren.

Hefti speelde 5 seizoenen voor FC St Gallen en hij kwam in deze periode tot 170 officiële wedstrijden. Hij scoorde hierin in totaal tot vijf doelpunten. Hij maakte zowel zijn prof- als Europees debuut bij de oudste nog bestaande voetbalclub van Zwitserland.

In het seizoen 2015/16 maakte hij de overstap van de junioren naar de senioren om op 12 september onder interim-trainer Daniel Tarone zijn debuut in het eerste elftal te maken tijdens een uitwedstrijd in de Super League tegen FC Basel.^[4] In het St. Jakob-Park begon hij in de basis.^[5] Hij kwam in zijn eerste seizoen tot 22 basisplaatsen waarbij hij de meeste wedstrijden als rechtervleugelverdediger speelde. In de zomer van 2016 werd zijn contract opengebroken waardoor hij tot 2020 aan de club verbonden bleef.^[6] In het seizoen 2016/17 kreeg Hefti met Josef Zinnbauer een nieuwe trainer.^[7] Na een goede seizoenstart zakte FC St. Gallen steeds verder weg richting de degradatiezone. Na vijf achtereenvolgende verliespartijen werd Zinnbauer in april ontslagen en opgevolgd door Giorgio Contini.^[8] Hefti was onder beide trainers basisspeler en hij stond 36 keer aan de aftrap. St. Gallen eindigde op de zeven plaats.

In de voorbereiding van het seizoen 2017/18 raakte Hefti geblesseerd.^[9] Hij maakte in de vierde speelronde op 16 augustus in de thuiswedstrijd tegen FC Lugano zijn eerste speelminuten van dit seizoen. Na zijn comeback verdween hij niet meer uit het basiselftal. Op 5 november kreeg hij in de uitwedstrijd tegen Lugano zijn eerste directe rode kaart in zijn carrière.^[10] Hij werd in de 56e minuut na aan de noodrem te hebben getrokken door scheidsrechter Stephan Klossner van het veld gestuurd.^[11] FC St. Gallen stond dit seizoen lange tijd in de top drie van de Super League. Echter door de laatste zeven competitiewedstrijden te verliezen eindigde de ploeg op de vijfde plaats. In zijn vierde seizoen (2018/19) kreeg Hefti met Peter Zeidler wederom een nieuwe trainer.^[12] De voormalige assistent van Ralf Rangnick maakte hem bij de start van het seizoen aanvoerder.^[13] Op 26 juli maakte hij zijn Europese debuut tijdens een kwalificatiewedstrijd voor de Europa League tegen het Noorse Sarpsborg 08.^[14] In de met 2-1 gewonnen heenwedstrijd in het Kybunpark in Sankt Gallen maakte hij in de 41e minuut tevens zijn eerste doelpunt voor de in 1879 opgerichte club.^[15] Twee maanden later speelde hij op 11 november tegen Young Boys zijn 100e wedstrijd voor die Espen.^[16] Hij werd hiermee een van de jongste spelers die een dergelijk aantal duels op het hoogste Zwitserse niveau wist te halen.^[17]

Zijn vijfde en laatste seizoen (2019/20) was zijn meest succesvolle bij FC St. Gallen. Met zijn ploeg deed Hefti lange tijd mee om het kampioenschap en stond men enige weken op de eerste plaats. Uiteindelijk eindigde de ploeg op de tweede plaats achter Young Boys.^[18] Op 3 augustus speelde hij zijn 170e en laatste wedstrijd voor FC St. Gallen tegen Young Boys. De club waarheen hij na het seizoen zou vertrekken. Hij verwachtte daar meer kans te krijgen op een plaats in het Zwitsers elftal.^[19]

Hefti speelde in totaal twee seizoenen bij de club uit de stad Bern. In deze periode kwam hij tot 72 officiële wedstrijden waarin hij twee keer wist te scoren. In de zomer van 2020 tekende Hefti een tweejarig contract waarmee hij de opvolger werd van Saidy Janko die na een verhuurperiode terugkeerde naar FC Porto.^[20] Op 8 april maakte hij onder trainer Gerardo Seoane in de derde voorronde van de Champions League zijn eerste speelminuten. Hij maakte tijdens de met 4-1 verloren uitwedstrijd tegen FC Midtjylland direct zijn basisdebuut.^[21] Een paar dagen later volgde zijn competitiedebuut tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Zürich. Hij speelde in het Stade de Suisse in Bern wederom de gehele wedstrijd.^[22] Tot aan de winterstop was hij vaste basisspeler echter daarna moest hij steeds vaker genoegen nemen met een plaats op de reservebank. Hij eindigde met Young Boys op de eerste plaats.^[23]

In zijn tweede seizoen (2021/22) veroverde hij onder de nieuwe trainer David Wagner zijn basisplaats weer terug. Op 23 oktober maakte hij zijn eerste doelpunt in het shirt van Young Boys tijdens de met 3-2 gewonnen thuiswedstrijd tegen FC Lausanne-Sport. In de 13e minuut zette hij zijn ploeg op een 1-0 voorsprong.^[24] Het gelukte Hefti om zich met zijn ploeg te kwalificeren voor de groepsfase van de Champions League waar hij op 14 september zijn debuut op het hoogste Europese niveau maakte tijdens de met 2-1 gewonnen thuis wedstrijd tegen Manchester United. Hij startte in de basis en hij gaf in de 66e minuut de assist waaruit Nicolas Moumi Ngamaleu de 1-1 gelijkmaker maakte.^[25] Op 23 november maakte hij tijdens de thuiswedstrijd tegen Atalanta Bergamo zijn eerste doelpunt in de Champions League.^[26] In het met 3-3 geëindigde duel maakte hij in de 84e minuut na een voorzet van Michel Aebischer het derde Zwitserse doelpunt.^[27] In de winterstop kon hij invulling geven aan zijn buitenlandse droom en maakte hij de overstap naar het op het hoogste Italiaans niveau spelende Genoa.^[28]

Hefti speelde tweeënhalve seizoen bij de Italiaanse club waar hij 53 officiële wedstrijden speelde waarin hij een doelpunt wist te maken. In december 2021 maakte Hefti voor een bedrag van € 5 miljoen de overstap naar de in 1893 opgerichte club.^[29] Een paar dagen later maakte hij op 6 januari onder trainer Andrij Sjevtsjenko zijn debuut in de Serie A tijdens de uitwedstrijd tegen Sassuolo.^[30] In het Mapei Stadium - Città del Tricolore in de stad Reggio Emilia begon hij in de basis en werd hij in de 64e minuut gewisseld tegen Mohamed Fares.^[31] Het gelukte hem om als rechtervleugelverdediger een basisplaats te veroveren. Genoa eindigde op de 19e plaats waardoor Hefti naar de Serie B degradeerde.^[32] In zijn tweede seizoen (2022/23) maakte hij op 3 september zijn eerste en enige doelpunt in het blauw/rode shirt van Genoa.^[33] In het met 3-3 gelijkgespeelde thuisduel tegen Parma maakte hij in de 42e minuut de 2-2.^[34] Hij eindigde met Genoa op de tweede plaats waardoor de club na een jaar weer promoveerde naar het hoogste Italiaanse niveau.^[35] In het seizoen 2023/24 verloor hij zijn basisplaats aan Stefano Sabelli waardoor hij zich in de winterstop liet verhuren aan het op het hoogste niveau in Frankrijk spelende Montpellier.^[36] Bij terugkomst bleek er voor hem weinig veranderd. In augustus 2024 vervolgde hij zijn loopbaan bij het in de 2. Bundesliga spelende Hamburger SV.^[37]

Hefti speelde een halfjaar op huurbasis waarin hij 14 officiële wedstrijden speelde. Kort na de jaarwisseling werd bekend dat hij voor het tweede gedeelte van het seizoen 2023/24 met optie tot koop werd verhuurd aan de Franse club.^[38] Op 6 januari maakte hij onder trainer Michel Der Zakarian zijn debuut in vijfde ronde van de Franse beker tijdens een uitwedstrijd tegen Amiens SC.^[39] In het Stade Crédit Agricole la Licorne begon hij in de basis.^[40] Een week later was er een basisplaats voor hem ingeruimd tijdens de uitwedstrijd tegen Stade Brest. Hij startte zijn competitiedebuut in de Ligue 1 in het Stade Francis-Le Blé in Brest in de basis.^[41] Na een aantal wedstrijden verloor hij zijn basisplaats aan Enzo Tchato. Montpellier maakte geen gebruik van de koopoptie waardoor hij aan het einde van het seizoen terugkeerde naar Italië.

Een paar dagen openingswedstrijd van het seizoen 2024/25 tegen 1. FC Köln ondertekende Hefti een vierjarig contract.^[42] Hij werd daarmee na Miro Muheim de tweede Zwitserse speler in de selectie.^[43] Een week later maakte hij op 10 augustus zijn debuut voor Die Rothosen tijdens de thuiswedstrijd tegen Hertha BSC.^[44] In het met 1-1 gelijkgespeelde duel kwam hij in de 67e minuut in de ploeg voor Bakery Jatta.^[45]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2015/16	FC St. Gallen	Super League	23	0	2	0	0	0	0	0	25	0
2016/17			33	0	3	0	0	0	0	0	36	0
2017/18			30	0	4	0	0	0	0	0	34	0
2018/19			35	1	3	0	2	1	0	0	40	2
2019/20			34	3	1	0	0	0	0	0	35	3
2020/21	BSC Young Boys		30	0	1	0	12	0	0	0	43	0
2021/22			17	1	1	0	11	1	0	0	29	2
	Genoa	Serie A	16	0	1	0	0	0	0	0	17	0
2022/23		Serie B	26	1	2	0	0	0	0	0	28	1
2023/24		Serie A	6	0	2	0	0	0	0	0	8	0
	→ Montpellier	Ligue 1	11	0	3	0	0	0	0	0	14	0
2024/25	Hamburger SV	2. Bundesliga	1	0	0	0	0	0	0	0	1	0
Carrière totaal			262	6	23	0	25	2	0	0	310	8
Bijgewerkt tot 11 augustus 2024

Hefti speelde voor diverse Zwitserse jeugdelftallen waarmee het hem niet lukte om zich te kwalificeren voor een eindtoernooi. Op 17 april maakte hij onder bondscoach Yves Débonnaire zijn debuut in Zwitserland –15 tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Wales. In de met 1-0 gewonnen wedstrijd startte hij in de basis.^[46] Hefti speelde in totaal 24 jeugdinterlands waarin hij niet tot scoren kwam. Hij speelde tijdens deze wedstrijden samen met onder andere Andi Zeqiri, Jérémy Guillemenot, Eray Cömert en Gregor Kobel.

Met Zwitserland –19 lukte het Hefti niet om zich te kwalificeren het Europees kampioenschap 2016. Na overwinningen tegen Andorra, Faeröer en Roemenië plaatste men zich voor eliteronde. Met drie nederlagen werd men laatste in de poule waardoor men niet actief werd op het eindtoernooi in Duitsland. Hij speelde alle wedstrijden mee tijdens de kwalificatie mee.

Hefti kwam met Zwitserland –21 in zeven kwalificatiewedstrijden richting het Europees kampioenschap 2019 in actie waarbij hij op 11 september 2018 tijdens de interland tegen Liechtenstein de aanvoerdersband droeg. Zwitserland kende een goede start waarbij het met 1-0 van Bosnië en Herzegovina won.^[47] In het vervolg van de kwalificatie werd alleen nog maar van Frankrijk en Liechtenstein gewonnen. Zwitserland eindigde als vijfde in de poule waardoor men zich niet kwalificeerde voor het eindtoernooi in Italië en San Marino.

Jeugdinterlands van Silvan Hefti voor Zwitserland ()
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Zwitserland –15
1.	17 april 2012	Zwitserland – Wales	1 – 0	Vriendschappelijk
2.	22 mei 2012	Slowakije – Zwitserland	1 – 2	Vriendschappelijk
3.	24 mei 2012	Slowakije – Zwitserland	2 – 3	Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –19
1.	12 november 2015	Zwitserland – Andorra	1 – 0	EK-kwalificatie 2016
2.	14 november 2015	Faeröer – Zwitserland	0 – 4	EK-kwalificatie 2016
3.	17 november 2015	Zwitserland – Roemenië	3 – 1	EK-kwalificatie 2016
4.	15 maart 2016	Liechtenstein – Zwitserland	0 – 2	Vriendschappelijk
5.	25 maart 2016	Zwitserland – Turkije	1 – 4	EK-kwalificatie 2016
6.	27 maart 2016	Zwitserland – Italië	0 – 2	EK-kwalificatie 2016
7.	30 maart 2016	Israël – Zwitserland	2 – 0	EK-kwalificatie 2016
8.	15 maart 2016	Zwitserland – Luxemburg	0 – 2	Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –20
1.	1 september 2016	Zwitserland – Polen	2 – 2	Vriendschappelijk
2.	11 oktober 2016	Italië – Zwitserland	2 – 4	Vriendschappelijk
3.	23 maart 2017	Duitsland – Zwitserland	1 – 0	Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –21
1.	10 november 2016	Rusland – Zwitserland	1 – 2	Vriendschappelijk
2.	14 november 2016	Zwitserland – Rusland	3 – 2	Vriendschappelijk
3.	13 juni 2017	Zwitserland – Bosnië en Herzegovina	1 – 0	EK-kwalificatie 2019
4.	1 september 2017	Zwitserland – Wales	0 – 3	EK-kwalificatie 2019
5.	5 september 2017	Roemenië – Zwitserland	1 – 1	EK-kwalificatie 2019
6.	14 november 2017	Portugal – Zwitserland	2 – 1	EK-kwalificatie 2019
7.	14 november 2017	Zwitserland – Frankrijk	2 – 1	Vriendschappelijk
8.	7 september 2018	Bosnië en Herzegovina – Zwitserland	3 – 0	EK-kwalificatie 2019
9.	11 september 2018	Zwitserland – Liechtenstein	3 – 0	EK-kwalificatie 2019
10.	16 oktober 2018	Wales – Zwitserland	3 – 1	EK-kwalificatie 2019
Bijgewerkt tot 11 augustus 2024

Zowel zijn jongere broer Nias als zijn zus Simea zijn eveneens actief als profvoetballer.^[48]

Competitie
	Aantal	Jaren
Young Boys
Kampioen Zwitsersland	1x	2020/21

• Lijst van spelers van Hamburger SV

• Profiel op transfermarkt