Ze werd in 1964 ontdekt door Adam Faith, die haar hoorde zingen op een concert waaraan ze mocht deelnemen na tweede geworden te zijn in een talentenjacht. Enkele weken later had ze een platencontract, waarna haar eerste single As long as you are happy baby werd uitgebracht. Dit was geen groot succes. Haar tweede single Always something there to remind me was dat wel. Met dit nummer van Burt Bacharach en Hal David kwam Shaw drie weken op nummer 1 in de Britse hitlijst.
Daarna had ze meerdere grote hits. Omdat ze verschillende nummers ook in het Frans, Italiaans, Duits en Spaans uitbracht, werd ze in heel Europa en Zuid-Amerika bekend. Ook trad ze een keer achter het IJzeren Gordijn en in Iran op. Noord-Amerika werd niet veroverd omdat ze geen werkvergunning in de Verenigde Staten kreeg. Ze zong meestal op blote voeten omdat ze zich dan meer relaxed voelde.
In 1967 begon haar succes enigszins terug te lopen en werd ze tegen haar wil naar het Eurovisiesongfestival afgevaardigd. Ze dacht dat dit haar geloofwaardigheid zou aantasten. Er werden vijf liedjes voorgesteld op de Britse televisie. Puppet on a string, een lied dat ze haatte, won. Na elf jaar slaagde Sandie erin om het songfestival te winnen voor het Verenigd Koninkrijk, barrevoets. Het bezorgde haar een derde nummer 1-hit (een record voor een zangeres in die tijd). Het werd een wereldhit en was de best verkochte single van het jaar in Duitsland.
In 1968 trouwde ze met modeontwerper Jeff Banks, met wie ze in 1971 een dochter kreeg. Na hun scheiding trouwde ze nog twee keer en kreeg nog twee kinderen. Shaw begon ook een eigen kleding- en schoenenlijn. In 1969 maakte Shaw een album met zelf uitgekozen covers, maar haar populariteit was tanende omdat ze niet langer aan het beeld wilde voldoen dat het publiek van haar had.
Latere carrière
Ook begin jaren zeventig coverde Shaw nog enkele liedjes, maar daarna liet ze de muziekscene voor wat het was. In 1977 bracht Shaw dan toch twee singles uit en bekeerde ze zich tot het boeddhisme.
In 1984 dook Shaw weer uit de anonimiteit op door een hit te scoren met Hand in glove, een cover van The Smiths, die erop meespeelden. Vervolgens maakte ze enkele solo-lp's in dark wave-stijl, met onder meer twee covers van Lloyd Cole die eveneens de hitlijsten haalden. In 1988 had Boudewijn Büch een gesprek met haar. Toen hij over Puppet On A String begon haakte ze af.
In de jaren negentig bracht Shaw haar autobiografie uit (The World At My Feet) en opende ze haar eigen kliniek (Barefoot Therapy).
In 2011 was Shaw gastzangeres bij Jools Holland's Rhythm 'n Blues Orchestra.
Sandie Shaw, BBC Radio 2 Folk Awards 2016 at The Royal Albert Hall (26725189695).jpg
.svg){kind=small}
_op_Schiphol,_Bestanddeelnr_917-7989.jpg)
.jpg)
