In 1559 reisde de zwangere Sabina met Lamoraal naar Heidelberg voor de troonsbestijgingsceremonie van haar broer Frederik III van de Palts. Na de arrestatie van haar echtgenoot Lamoraal trachtte Sabina tevergeefs te lobbyen voor Lamoraal met brieven aan Filips II van Spanje, aan de Spaanse koningin en aan Ruy Gómez de Silva, aan koningin Elizabeth I van Engeland en aan keizer Maximiliaan II. Ook Sabina's broer Frederik III van de Palts lobbyde voor de vrijlating.[2] Ze stuurde ook de edelman Hincart uit naar Frankrijk en Spanje om bij Elisabeth van Valois, Ruy Gómez de Silva en biechtvader de la Cueva te pleiten voor haar man. Na de onthoofding van Lamoraal in 1568 trok Sabina met elf kinderen naar de Abdij Ter Kameren. Ze trachtte met brieven aan Alva en Filips II de aangeslagen bezittingen terug te krijgen en kreeg uiteindelijk een salaris voor levensonderhoud van 12000 gulden van Alva en Filips II. Vanaf 1571 woonde ze eerst in het kasteel van Gaasbeek, nadien in het kasteel van Westerlo en daarna opnieuw in Gaasbeek. In 1574 had ook paus Gregorius XIII in een brief aan Filips II aangedrongen op de teruggave van Egmonts aangeslagen goederen. Vanaf 1574 woonde Sabina in Antwerpen, waar ze een huis ter beschikking kreeg van de magistraat. Ze trachtte er haar zoon Filips van Egmont vrij te krijgen, die na de Spaanse Furie door muitende troepen gevangen was genomen. Op zaterdag 19 juli 1578 stierf Sabina in de 'Sieckel' in de Venusstraat, in de voormalige residentie van Jan van Asseliers. In haar testament droeg Sabina de zorg voor haar kinderen op aan Willem van Oranje. Na lange onderhandelingen hadden haar kinderen intussen de bezittingen van Lamoraal teruggekregen (zoals het Egmontkasteel officieel bij de Pacificatie van Gent in 1576 maar pas echt in 1578). Sabina ligt begraven bij haar man in de Egmontcrypte van de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk te Zottegem, waar ook straten (Sabina van Beierenlaan, Sabina van Beierensteeg, Sabina van Beierenplein) naar haar werd vernoemd, net als in Egmond aan den Hoef (Sabine van Beierenlaan). Op de koperen grafplaat van Sabina staat (in het Frans):
Hier rust Sabina, paltsgravin van Beieren, prinses van Gavere, vrouw en echtgenote van de overleden Lamoraal van Egmont, bij leven prins van het genoemde Gavere en graaf van Egmont. Zij overleed te Antwerpen op 19 juli 1578. Bid voor haar zielenheil.
In 2012 creëerde fotograaf Erwin Olaf een foto Interpretatie Sabine van Beieren, weduwe van de graaf van Egmond (met leren bronzen kraag en geperforeerde leren sjaal) voor in het kasteel van Gaasbeek.[3][4] In 2018 werd in Huys Egmont de tentoonstelling ‘De Heeren van Egmont en het Vechtvolk’ gehouden, met foto's van fotograaf Ab Baart (met een inwoonster van de Egmonden uitgedost als Sabina).[5][6]
Beijerland
Sabina van Beieren is de naamgever van Beijerland.[7] In Oud-Beijerland (Sabina van Beijerenstraat), Nieuw-Beijerland (Gravin Sabinastraat) en Zuid-Beijerland (Sabinastraat) werden straten naar haar vernoemd. Er wordt ook een 'Sabina van Beijerenprijs' uitgereikt door de Sabina van Beijerenstichting.[8] Sabina staat in Oud-Beijerland ook afgebeeld op een muurschildering aan de Bierkade[9], sinds 1939 op een gebrandschilderd raam van het oude Raadhuis[10] en sinds 1959 op een herdenkingsplaquette (samen met Lamoraal) op de hoek van de Oostdijk en de Koninginneweg.
Kloek, Els, De weduwen van Egmont en Horne: Sabina van Beieren (1528-1578) en Walburgis van Nieuwenaer (1522-1600), Spiegel Historiael : Magazine voor geschiedenis en archeologie 40 (2005), 299-304.
Geevers, Liesbeth, Sabina van Beieren. Digitaal vrouwenlexicon van Nederland. online
Kloek, Els, 1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis. Uitgevrij Vantilt (2013).
↑Lamoraal van Egmond, W.C. Mees, Assen, Van Gorcum, 1963
