Het evenement Royal Rumble was tussen 1988 en 2004 de eerste pay-per-view van het jaar, met name tot de introductie van het evenement New Year's Revolution in 2005. Dit evenement vond plaats op de eerste zondag van het jaar. Na de afschaffing van het evenement New Year's Revolution in 2008 - laatste editie dateert van januari 2007 - werd het evenement Royal Rumble opnieuw de eerste pay-per-view van het jaar. Het evenement en de wedstrijd worden jaarlijks georganiseerd op de laatste zondag van januari, hoewel in de beginjaren het tweede of derde weekend van januari niet ongebruikelijk was. Van 2002 tot 2010 werden telkens worstelaars uit zowel de shows Raw als SmackDown geselecteerd. Tussen 2006 en 2010 maakten ook worstelaars die uitkwamen voor de show ECW deel uit van de Royal Rumble, tot het programma werd stopgezet. Sinds de editie van 2017 verloopt de selectie terug als zodanig, na de nieuwe split van de shows in juni 2016. Er worden bij het evenement naast de traditionele Royal Rumble ook afzonderlijke wedstrijden georganiseerd, doorgaans voor het begeerde WWE Championship. Sinds de editie 1993 heeft de winnaar vrij de keuze voor welke titel hij in maart of april uitdaagt bij WrestleMania; het WWE Championship of - sinds 2016 - het WWE Universal Championship. Voorheen kon de winnaar van Royal Rumble de houder van het World Heavyweight Championship uitdagen, maar in december 2013 werd het World Heavyweight Championship opgeheven en verenigd met het WWE Championship.
Ric Flair en Triple H zijn de enigen die het WWE World Heavyweight Championship hebben gewonnen ín een Royal Rumble, in 1992 en 2016 respectievelijk.
Sinds 2018 wordt er een Royal Rumble match georganiseerd voor vrouwelijke worstelaars. Asuka was de inaugurele winnares
Royal Rumble match in 2010
Match
De Royal Rumble match is gebaseerd op een Battle Royal match, waarvan 30 worstelaars (uitzondering: 1988 (20 worstelaars), 2011 (40 worstelaars)) andere concurrenten proberen te elimineren, waarbij beide voeten de grond moeten raken. De winnaar van de wedstrijd is de laatste worstelaar die overblijft nadat alle anderen zijn geëlimineerd.[1]
1Ric Flair veroverde het vacante WWF World Heavyweight Championship 2Bret Hart en Lex Luger gingen samen als laatste over het bovenste touw, waardoor twee winnaars werden uitgeroepen 3Batista en John Cena gingen samen als laatste over het bovenste touw, maar Vince McMahon herstartte de wedstrijd 4Triple H veroverde het WWE World Heavyweight Championship van titelverdediger Roman Reigns, die tevens als voorlaatste door Triple H werd geëlimineerd
"Casket"-regels; eerste worstelaar die in een doodskist belandt, verliest - Shawn Michaels liep tijdens de wedstrijd een rugblessure op die hem in maart 1998 zou dwingen een tijdelijk punt te zetten achter zijn carrière, maar hij keerde alsnog terug naar de ring in augustus 2002
CM Punk was aanvankelijk de winnaar, maar Vince McMahon herstartte de wedstrijd omdat de worstelgroep The Shield zich (fictief) roerde ten voordele van CM Punk; de groep had zich in het verleden al meermaals ten dienste gesteld van CM Punk, waardoor McMahon ingreep
