Roquefortine C
|
Structuurformule en molecuulmodel
|
|
|
Algemeen
|
Molecuulformule
|
C22H23N5O2
|
Molmassa
|
389,45032 g/mol
|
SMILES
|
CC(C)(C=C)C12CC3C(=O)NC(=CC4=CN=CN4)C(=O)N3C1NC5=CC=CC=C25
|
InChI
|
1S/C22H23N5O2/c1-4-21(2,3)22-10-17-18(28)25-16(9-13-11-23-12-24-13)19(29)27(17)20(22)26-15-8-6-5-7-14(15)22/h4-9,11-12,17,20,26H,1,10H2,2-3H3,(H,23,24)(H,25,28)/b16-9-
|
CAS-nummer
|
58735-64-1
|
PubChem
|
5358951
|
Wikidata
|
Q7366803
|
Fysische eigenschappen
|
Aggregatietoestand
|
vast
|
Kleur
|
wit
|
Goed oplosbaar in
|
ethanol, methanol, DMF, DMSO
|
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
|
|
Roquefortine C is een mycotoxine geproduceerd door verschillende schimmels, voornamelijk uit het geslacht Penicillium.[1] Structureel gezien is het een derivaat van 2,5-diketopiperazine.
De stof werd voor het eerst geïsoleerd uit Penicillium roqueforti, een schimmel die wordt gebruikt voor onder andere Roquefort AOC, Danish Blue, Stilton, Gorgonzola en andere blauwschimmelkazen.
Roquefortine C is een krachtig neurotoxine.[2][3]
Zie ook
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties