Bij de verkiezingen van de Doema in 2003 won Rodina 9,2 procent van de stemmen en verkreeg op die manier 37 van de 450 zetels in het parlement. De partij verloor echter steeds meer aanhang en in 2006 werd ze in veel regio's uitgesloten van de lokale verkiezingen. Een jaar eerder was ze, na een klacht van de LDPR uitgesloten van de verkiezingen in Moskou omdat ze raciale haat tegen inwoners uit de Kaukasus zou aanwakkeren. In maart 2006 stapte Rogozin plotseling op als leider en werd vervangen door zakenman Aleksandr Babakov, volgens veel analisten een poging om de druk van het Kremlin te verminderen, maar een aantal Rodina-aanhangers hadden zich eerder ook al tegen Rogozin uitgesproken vanwege zijn extreem nationalistische retoriek. Op 28 oktober2006 ging Rodina samen met de Russische Partij van het Leven en de Russische Gepensioneerden Partij op in Rechtvaardig Rusland. Rogozin, Glazjev en Saveliejev gingen niet mee.
In 2012 werd Rodina opnieuw opgericht na een fusie van het Congres van Russische Gemeenschappen en ontevreden en uitgetreden leden van Rechtvaardig Rusland onder leiding van Aleksei Zjoeravljov. Ook Rogozin was betrokken bij de oprichting van het nieuwe Rodina.[2] Het huidige Rodina is veel rechtser georiënteerd en militaristischer[10] dan haar voorganger, maar kent desalniettemin enkele programmapunten die men eerder met links dan met rechts zal vereenzelvigen.[10]
Na de heroprichting in 2012 behaalde Rodina bij de verkiezingen voor de Staatsdoema in 2012 één zetel.[11] Een gelijk resultaat zette de partij neer bij de verkiezingen van 2021.[11]
Verwijzingen
Bronnen, noten en/of referenties
↑ abRussia: Political Parties and Organizations Directory, Volume 1, International Business Publications, USA, Washington, D.C. 2010