Na de uitgifte van studioalbumThe world that we drive through hield The Tangent in afgeslankte vorm een korte concertreeks in Europa, meest in kleine zalen. Een van de concerten vond plaats in de Colos-Saal in Aschaffenburg, Duitsland. De datumvermelding 03/11/04 leidde tot verwarring; de één schat in 3 november 2004 (Europese datumaanduiding), anderen noemen 11 maart 2004 (Amerikaanse datumaanduiding). Omdat The Tangent op 31 oktober 2004 in dezelfde tournee de Cultuurpodium Boerderij aandeed, lijkt de eerste datum de juiste. The Tangent speelde toen overigens America van Stephen Sondheim en Leonard Bernstein in plaats van Lucky Man van Greg Lake.[1][2][3] Aan de hand van de gemaakte opnamen gaf de band in eigen beheer een livealbum uit, die alleen via de site of bij concerten te koop was; het was mede door een personeelsbezetting al rap niet meer verkrijgbaar.
De titel van het album verwijst naar het studioalbum Tales from Topographic Oceans van Yes. Een track van dat album leidde al naar de titel van hun debuutalbum The music that died alone. De hoes van het Yes-album laat behalve de bekende vissen ook piramides (zowel een Egyptische als één in de ogen van Roger Dean) als de sterrenhemel zien.[4]
Op het album is een fluitist te horen, maar de credits vermelden zijn naam niet. Dutch progressive rock pages constateerde destijds geen fluitist op het podium, de klanken werden uit een synthesizer gehaald (Baine of Tillison).
In 2023 werd het album opnieuw uitgegeven als eerste album van de set Pyramids, stars & other stories, live, dat overigens vermeldt dat het op 4 november 2004 is opgenomen.
Bronnen, noten en/of referenties
Fred Nieuwesteeg, The Tangent-Pyramids & stars. ProgWereld (24 januari 2023). Geraadpleegd op 25 april 2023 – via Progwereld.org.
Bart Jan van der Vorst, The Tangent-Pyramids & stars. DPRPd (2 februari 2006). Geraadpleegd op 25 april 2023 – via Progwereld.org.
.JPG)