Pieter (Piet) van der Hoeven (Amsterdam, 25 oktober 1911 – Groningen, 26 september 1980) was een Nederlandse wetenschapper. Hij was een broer van de staatsrechtgeleerde Johannes van der Hoeven.
Piet werd in Amsterdam geboren als zoon van een onderwijzer, de oudste van zes kinderen. Hij studeerde daar ook wis- en natuurkunde. In 1939 vertrok hij naar Batavia om er leraar te worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië zat hij gevangen in een Japans interneringskamp.
Na de oorlog werd hij leraar aan de HBS in Deventer. Hij promoveerde in 1961 aan de Rijksuniversiteit Groningen op het proefschrift Metafysica en fysica bij Descartes. Daarna werd hij hoogleraar aan de Technische Hogeschool Delft en korte tijd later bijzonder hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen met als leeropdracht Geschiedenis der wijsbegeerte in verband met de ontwikkeling der exacte wetenschappen.
Naast hoogleraar was Piet van der Hoeven vanaf 1965 organist in Eelde. Als orgeladviseur begeleidde hij aldaar ook de restauratie van het kerkorgel. Hij was een leerling van Hendrik Bos.
Hij was getrouwd met Mieke Houtman en vader van zes kinderen.
Piet van der Hoeven overleed in 1980 in Groningen.
Redes:
Lokasi Pengunjung: 18.116.23.218