| Penicillium aurantiogriseum
|
| Taxonomische indeling
|
|
|
| Soort
|
Penicillium aurantiogriseum
Dierckx (1901)
|
| Synoniemen
|
|
Penicillium verrucosum var. cyclopium (Westling) Samson, Stolk & Hadlok 1976[1]
Penicillium cyclopium var. aurantiovirens (Biourge) Fassat. 1976[2]
Penicillium lanosocoeruleum Thom 1930[3]
Penicillium johanniolii K.M. Zalessky 1927[4]
Penicillium brunneoviolaceum Biourge 1923[5]
Penicillium aurantiovirens Biourge 1923[6]
Penicillium martensii Biourge 1923[7]
Penicillium cyclopium Westling 1911[8]
Penicillium puberulum Bainier 1907[9]
Penicillium aurantiocandidum Dierckx & Biourge 1901[10]
|
|
|
Penicillium aurantiogriseum op  Wikispecies
|
|
|
Penicillium aurantiogriseum is een schimmelsoort behorende tot het geslacht Penicillium. Deze schimmel staat bekend om zijn vermogen om verschillende stoffen te produceren, waaronder enzymen en verschillende organische zuren. Het heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de microbiologie vanwege zijn betrokkenheid bij de ontdekking van penicilline, 's werelds eerste antibioticum.
Taxonomie
De schimmel behoort tot de stam Ascomycota, en het geslacht Penicillium. De soort werd voor het eerst in 1901 beschreven door Dierckx.
Er zijn twee ondersoorten beschreven:
- P. aurantiogriseum viridicatum
- P. aurantiogriseum album
Kenmerken
De kolonies van Penicillium aurantiogriseum hebben een karakteristieke oranje-gele kleur, vandaar de naam "aurantiogriseum", wat "oranje-grijs" betekent. Het produceert ook karakteristieke schimmelstructuren genaamd conidiophores, die conidia (sporen) dragen.
Ecologie
Deze schimmel komt veel voor in de bodem en kan ook worden gevonden op planten, voedselproducten en in de lucht. Het gedijt goed in vochtige omgevingen en kan een verscheidenheid aan organisch materiaal afbreken.
Toepassingen
Deze schimmel heeft verschillende toepassingen in de industrie. Het wordt gebruikt bij de productie van enzymen zoals cellulase, amylase en lipase, die worden gebruikt in verschillende industriële processen, waaronder voedselverwerking en bio-ethanolproductie. Bovendien is het een belangrijke producent van organische zuren zoals citroenzuur, dat wordt gebruikt als conserveermiddel en als smaakstof in voedselproducten.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Samson, Stolk & Hadlok (1976) , In: Stud. Mycol. 11:37
- ↑ Fassat. (1976) , In: Acta Univ. Carol., Biol. 5–6:326
- ↑ Thom (1930) , In: The Penicillia:322
- ↑ K.M. Zalessky (1927) , In: Bull. Acad. Polon. Sci., Sci. Nat., Sér. B.,:453
- ↑ Biourge (1923) , In: La Cellule 33:145
- ↑ Biourge (1923) , In: La Cellule 33(1):119
- ↑ Biourge (1923) , In: La Cellule 33:152
- ↑ Grunen (1911) , In: Arch. für Botanik 11:90
- ↑ Bainier (1907) , In: Bull. Soc. mycol. Fr. 23:16
- ↑ Dierckx & Biourge (1901) , In: Annals de la Soc. Scientifique Bruxelles 25:8
