Paul Ekman

Paul Ekman (2013)

Paul Ekman (Washington D.C., 15 februari 1934) is een psycholoog en pionier op het gebied van onderzoek naar emoties en gelaatsexpressies. Zijn zorgvuldig uitgevoerde studies hebben ook model gestaan voor andere psychologen. Ekman is volgens een recente studie een van de 100 meest prominente psychologen van de twintigste eeuw.[1]

Biografie

Ekman is geboren in 1934 in Washington DC, en groeide op in Newark, New Jersey, Washington, Oregon, en Zuid-Californië. Hij is de zoon van een kinderarts. Hij kreeg in 1971 een Research Scientist Award van het National Institute of Mental Health (NIMH), die werd hernieuwd in 1976, 1981, 1987, 1991, en 1997. NIMH heeft ook voor meer dan 40 jaar zijn onderzoek gefinancierd. Ekman werkte samen met John Cleese in de BBC documentaire serie The Human Face. Hij ging in 2004 met emeritaat als professor in de psychologie van het Department of Psychiatry aan the University of California, San Francisco (UCSF).

Onderzoek

Tegen de opvatting van sommige antropologen, waaronder Margaret Mead in, ontdekte Ekman dat gelaatsexpressies van emoties niet cultureel bepaald, maar identiek zijn voor verschillende culturen. Dit laatste pleitte voor het idee dat gelaatsexpressies, zoals Darwin ooit beweerde, biologisch bepaald zijn. De onderzochte expressies waren woede, afkeer, tevredenheid, vrees, blijdschap, droefheid en verrassing. De resultaten voor minachting waren minder duidelijk. Ekman rapporteerde ook dat liegen kon worden vastgesteld aan de hand van microexpressies, in het zogeheten Diogenes project. Hij ontwikkelde tevens het Facial Action Coding System (FACS), een systeem waarmee elke menselijke gelaatsexpressie in kaart kon worden gebracht. Ekmans onderzoek richtte zich niet alleen op expressies van het gezicht, maar ook op andere vormen van niet verbaal lichamelijk gedrag. In zijn onderzoek naar liegen werd bijvoorbeeld ook aandacht besteed aan lichaamstaal.

Ook hield hij zich bezig met verbale manifestaties van liegen. Zo meende hij dat Bill Clinton loog over de aard van zijn relatie met Monica Lewinsky, omdat hij zogeheten afstandelijke taal (distancing language) gebruikte.

Ekman is momenteel[(sinds) wanneer?] lid van de redactie van het Greater Good Magazine uitgegeven door het Greater Good Science Center van de University of California, Berkeley. Zijn bijdragen aan dit tijdschrift betreffen onderzoek naar de wortels van altruïsme en vreedzame menselijk relaties. Tevens werkt hij samen met onderzoeker Dimitris Metaxas van het bedrijf Computer Vision aan het ontwerp van een visuele leugendetector. Hij heeft veel aandacht besteed aan de sociale aspecten van liegen, en aan de vraag waarom mensen zich meestal niet zo om detectie van leugens bekommeren.

Lie to Me

Het personage Cal Lightman in de televisieserie Lie to Me is gebaseerd op Ekman. In de serie worden Lightman en zijn team regelmatig ingehuurd door de overheid maar ook door bedrijven en particulieren om de waarheid te achterhalen. Paul Ekman zelf heeft aan de serie meegewerkt als wetenschappelijk adviseur.

Bibliografie

  • 1972: Emotion in the Human Face. ISBN 0-08-016643-1
  • 1973: Darwin and Facial Expression: A Century of Research in Review. ISBN 0122367502
  • 1975: Unmasking the Face: A Guide to Recognizing Emotions from Facial Clues [met Wallace V. Friesen]. ISBN 978-1-883536-36-7
  • 1980: The face of man: expressions of universal emotions in a New Guinea village. New York: Garland STPM Press. ISBN 0824071301
  • 1982: Handbook of Methods in Nonverbal Behavior Research [met Klaus R. Scherer]. ISBN 0521280729
  • 1985: Telling Lies: Clues to Deceit in the Marketplace, Politics, and Marriage. ISBN 978-0-393-30872-3. In het Nederlands vertaald als: De leugen ontmaskerd. Over het doorzien van bedrog in zaken en politiek, op het werk en prive. ISBN 9789057120749
  • 1989: Why Kids Lie: How Parents Can Encourage Truthfulness [met Mary Ann Mason]. ISBN 978-0-14-014322-5
  • 1990: 'The Duchenne smile: emotional expression and brain physiology (II)' [met R.J. Davidson & W.V. Friesen], in: Journal of personality and social psychology, 58 (2), pp. 342-353
  • 1993: 'Voluntary Smiling Changes Regional Brain Activity' [met R.J. Davidson], in: Psychological Science, 4 (5), pp. 342-345
  • 1994: The Nature of Emotion: Fundamental Questions [met R.J. Davidson]. Oxford University Press. ISBN 0-19-508944-8
  • 1997: What the Face Reveals: Basic and Applied Studies of Spontaneous Expression Using the Facial Action Coding System (FACS) [met E.L. Rosenberg]. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-510446-2. In het Nederlands vertaald als: Gegrepen door emoties. Wat gezichten zeggen. Uitgeverij Nieuwezijds. ISBN 9789057122859
  • 1998: What the Face Reveals (with Rosenberg, E. L., Oxford University Press). ISBN 0-19-510446-3
  • 1999: Handbook of Cognition and Emotion. John Wiley & Sons Ltd., Sussex, VK
  • 2002: A Practical Guide to FACS [met Wallace V. Friesen & Joseph C. Hager]
  • 2002: Facial Action Coding System (FACS) [met Wallace V. Friesen and Joseph C. Hager]. ISBN 9993626619
  • 2003: Emotions Revealed: Recognizing Faces and Feelings to Improve Communication and Emotional Life. ISBN 978-0-8050-8339-2
  • 2003: 'Darwin, Deception, and Facial Expression', in: Annals of the New York Academy of Sciences, vol. 1000, pp. 205-221
  • 2008: Emotional Awareness: Overcoming the Obstacles to Psychological Balance and Compassion [met de Dalai Lama]. ISBN 978-0-8050-9023-9
  • 2016: Nonverbal Messages: Cracking the Code [met Wallace V. Friesen & Joseph C. Hager]