Papyrus 111
Papyrus 111, recto
Naam	P. Oxy. 4495
Symbool	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{111}}$
Bijbeltekst	Luc. 17,11-13; 17,22-23
Datering	AD 250.
Taal	Grieks
Vindplaats	Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie	Art, Archaeology and Ancient World Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie	W. E. H. Cockle, OP LXV (1998), pp.20-22
Grootte	[22] × [12] cm
Teksttype	Alexandrijnse tekst
Categorie	?

Papyrus 111 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{111}}$, of P. Oxy. 4495, is een fragment van een oud Grieks afschrift van het Nieuwe Testament op papyrus. Het bevat fragmenten van het Evangelie volgens Lucas 17, de verzen 11-13 en 22-23. Op grond van schrifttype wordt een ontstaan vroeg in de 3e eeuw aangenomen (Institute for New Testament Textual Research, INTF).^[1]

Het handschrift is getuige van de Alexandrijnse tekst.^[1]

Het handschrift wordt bewaard in de Papyrologiekamers van de Art, Archaeology and Ancient World Library te Oxford University plank nummer P. Oxy. 4495.

• Lijst van Griekse papyri van het Nieuwe Testament
• Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament
• Paleografie
• Bijbelse handschriften
• Tekstkritiek van de Bijbel

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 109 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

• W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXVI (London: 1999), pp. 19–20.
• Philip W. Comfort, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts, Tyndale House Publishers, 2001, pp. 65i-660.

• P.Oxy.LXIV 4495 from Papyrology at Oxford's "POxy: Oxyrhynchus Online"
• Image from ${\displaystyle {\mathfrak {P}}}$¹¹¹ recto, fragment of Luke 17:11-13
• Image from ${\displaystyle {\mathfrak {P}}}$¹¹¹ verso, fragment of Luke 17:22-23

• "Continuation of the Manuscript List" Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008