Oases in de Oriënt, vanaf het derde seizoen kortweg Oases geheten,[1] is een Nederlands reportageprogramma van de EO, waarin programmamaker en presentator Kefah Allush met zijn team langsgaat bij onder meer kleine gemeenschappen die zoeken naar een hoopvolle toekomst op plekken die er op het eerste oog misschien uitzichtloos uitzien.
Op het eiland Socotra leven honderden planten- en dierensoorten die nergens anders voorkomen en terwijl er in Jemen een burgeroorlog gaande is, proberen andere landen hun invloed op Socotra uit te breiden.
De straten en huizen in een stadje aan de rand van de Sahara worden steeds meer bedolven onder het zand. Bewoners proberen zich ondanks de aanhoudende droogte staande te houden.
Het Comorese eiland Anjouan heeft tropische stranden en groene berghellingen. Ondanks dat willen veel bewoners naar zustereiland Mayotte, dat onder Frans bestuur valt.
Ooit vormden ondergrondse grotwoningen een toevluchtsoord voor de Berberstammen van Tunesië. Door de Arabische overheersing verdween de Berbertaal en -cultuur nagenoeg uit het land.
Terwijl in de rest van Irak regelmatig conflicten uitbreken tussen verschillende bevolkingsgroepen, lijkt Erbil een vredige plek waar veel Irakezen heengaan voor een ontspannen bezoekje.
El-Fajoem diende al als vakantieoord voor farao's en is vandaag de dag nog altijd populair onder inwoners van Caïro. Boeren, vissers en pottenbakkers danken hun bestaan hier aan de aanwezigheid van water en klei. Droogte, dammen en waterconflicten bedreigen hun bestaan.
Het land is de ultieme reisbestemming van de internationale jetset, maar bewoners vechten voor het voortbestaan van hun land. Het water dat eeuwenlang voorspoed heeft gebracht, dreigt het land te gaan opslokken. Gelijktijdig groeit de invloed vanuit Saoedi-Arabië.
In de stad ligt de enige bron van water in een gebied van 12.000 vierkante kilometer. Hierdoor is Azraq van oudsher een pleisterplaats voor volken uit alle windstreken, maar droogte dreigt daar een einde aan te maken.
Vroeger vluchtten vervolgde christenen naar Qadisha. Tegenwoordig ontsnappen Libanezen er even aan het chaotische leven in Beiroet. In de vallei staat het nationale symbool van Libanon, de cederboom, op wankelen.
De haven van Djibouti is ook belangrijk voor onder meer Ethiopië. China is actief in het land door onder meer het aanleggen van een spoorlijn en met een zoutfabriek aan het Assalmeer.
