Neuchâtel Xamax FCS is een Zwitsersevoetbalclub, opgericht op 16 juni1970 na een fusie tussen FC Cantonal Neuchâtel (opgericht in 1906) en FC Xamax (opgericht in 1912). In 2013 voegde FC Serrières zich aan bij de club. De club werd vernoemd naar Zwitsers international Max "Xam" Abegglen). De traditionele kleuren zijn rood-zwart.
In Duitstalig Zwitserland wordt de club Neuenburg Xamax FCS genoemd.
Geschiedenis
In 1916 werd FC Xamax opgericht. Door de historie heen werd het tot een traditieclub in Zwitserland. De club bereikte in 1973 de hoogste klasse en speelde daar tot 2006. Eind jaren tachtig werden twee landstitels gewonnen.
Vanaf de eeuwwisseling kwam Xamax in onrustig vaarwater terecht. In 2004 kon degradatie nog worden ontlopen door over twee wedstrijden de barrages te winnen van het LiechtensteinseFC Vaduz. Twee seizoenen later werden de barrages verloren van FC Sion, maar het keerde na een jaar terug in de Super League.
In mei 2011 nam de Tsjetsjeen Bulat Tschagajew de club over en werd daarmee de nieuwe eigenaar. Hij wilde de club binnen een paar jaar Champions League laten spelen, maar al snel zorgde zijn aanpak voor veel weerstand. Zo ontsloeg hij na een nederlaag de halve selectie en trainer, liet hij het logo van de club aanpassen en werden er in de rust van wedstrijden Russische volksdansen opgevoerd. Supporters en sponsoren keerden zich vervolgens tegen hem en de club.
Gilbert Gress, coach bij verschillende kampioenschappen in de jaren '80
Na vele financiële problemen werd de club op 26 januari 2012 failliet verklaard en was het uitgesloten van deelname aan de Super League. De club begon opnieuw, maar moest onder de nieuwe naam Neuchâtel Xamax 1912 starten in de Zwitserse amateurdivisies. Dankzij de belofteploeg van Xamax kon de club beginnen in de 2. Liga Interregional, de vijfde klasse van het Zwitserse divisiesysteem. In het eerste jaar werd men meteen kampioen en promoveerde het naar de 1. Liga Classic. Opnieuw werd Xamax in het eerste jaar kampioen en promoveerde door middel van play-offwedstrijden tegen FC Baden en FC Fribourg. Tevens fusioneerde het in 2013 met het nabijgelegen FC Serrières, waarna de naam werd veranderd in de huidige. Ook in de 1. Liga Promotion konden de rood-zwarten promotie bewerkstelligen, aangezien Neuchâtel de enige ploeg was die een licentie kreeg voor de Challenge League; Etoile Carouge FC kreeg geen licentie toebedeeld.
In het seizoen 2018 promoveerde Xamax Neuchâtel FCS met een geruime voorsprong op Servette FC terug naar de Super League. Terug op het hoogste niveau beleefde men een van de meest memorabele seizoenen ooit. Xamax FCS eindigde als negende, waardoor het in de eindronde moest proberen om het vege lijf te redden. De heenwedstrijd tegen FC Aarau, de nummer twee van de Challenge League, werd met 0-4 verloren, waardoor de uitwedstrijd in Aarau een formaliteit leek. Het onmogelijke bleek mogelijk, want na 90 minuten stond er 0-4 op het scorebord, waarna Xamax de strafschoppenserie beter nam dan de tweedeklasser. De miraculeuze ontsnapping was echter uitstel van executie: het seizoen erop eindigden de Franstaligen als laatste in de eindrangschikking, waardoor het in 2020/2021 zou gaan uitkomen in de Challenge League.
De navolgende Europese voetballers kwamen als speler van Neuchâtel Xamax uit voor een vertegenwoordigend A-elftal. Tot op heden[4] is Beat Sutter degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van Neuchâtel Xamax in totaal 46 keer uit voor het Zwitserse nationale elftal.
.svg){kind=small}
.jpg)
.svg){kind=small}
