Dobrynska viert haar overwinning bij de Hypo-Meeting in Götzis in 2009.Natalja Dobrynska na haar recordvijfkamp op de WK indoor 2012, Istanboel.
Natalja Volodimirovna Dobrynska (Oekraïens: Наталія Володимирівна Добринська) (Virrisa, Brovary, 29 mei1982) is een voormalige Oekraïenseatlete, die was gespecialiseerd in de meerkamp. Ze nam driemaal deel aan de Olympische Spelen en werd eenmaal olympische kampioene. In 2012 veroverde zij de wereldindoortitel op de vijfkamp. Bij die gelegenheid vestigde zij een wereldrecord en passeerde zij als eerste vrouw ooit de 5000 puntengrens. Haar wereldrecord werd pas in 2023 verbeterd door de BelgischeNafissatou Thiam.
Biografie
Eerste successen
In 1999 deed Dobrynska voor de eerste maal mee aan een internationale wedstrijd. Op de wereldkampioenschappen voor B-junioren nam ze deel aan het onderdeel kogelstoten, maar sneuvelde in de kwalificatieronde met een verste stoot van 12,41 m.
In 2009 was Dobrynska op basis van haar wereldtitel het jaar ervoor de voornaamste favoriete voor de zege op de zevenkamp tijdens de wereldkampioenschappen in Berlijn. De Oekraïense realiseerde zich haar nieuw verworven status, liet de Europese indoorkampioenschappen aan zich voorbijgaan en concentreerde zich op een goede zevenkamp tijdens de prestigieuze Hypo-Meeting in het meerkampmekka Götzis, eind mei. Daar won zij met overmacht. Met 6558 punten was ze veel te sterk voor de concurrentie, van wie haar landgenote Hanna Melnychenko met 6445 punten nog het dichtstbij kwam.
Verslagen op WK
In Berlijn werd echter al gauw duidelijk, dat er ook andere atletes met heel hoge ambities naar het Olympiastadion waren getogen. Nadat de BritseJessica Ennis het eerste nummer, de 100 m horden, met 12,93 s had gewonnen, liep Dobrynska, die hier 13,85 had laten noteren, voortdurend achter de feiten aan en sloot zij de eerste dag af met een achterstand van meer dan 300 punten (4124 voor Ennis, 3817 voor Dobrynska). Die voorsprong gaf de Britse de tweede dag niet meer uit handen. Met 6731 punten kwam zij tot de beste prestatie van het jaar. Toen bovendien de DuitseJennifer Oeser voor eigen publiek boven zichzelf uitsteeg (6493 p) en ook de PoolseKamila Chudnik haar beste zevenkamp van 2009 (6471 p) in de blauw-groene atletiekarena neerlegde, kwam Natalja Dobrynska zelfs met lege handen te staan. Met een score van 6444 punten werd ze vrij roemloos vierde.
Na tweemaal zilver ten slotte goud op WK indoor in 2012
Na de deceptie van Berlijn kwam Dobrynska het volgende jaar tijdens de WK indoor in Doha terug met een tweede plaats op de vijfkamp en een puntenscore van 4851, een nationaal record. Het was echter opnieuw Jessica Ennis die haar van de overwinning afhield, want de Britse was ook in Doha superieur met haar puntentotaal van 4937, een kampioenschapsrecord. Die situatie herhaalde zich later dat jaar op de EK in Barcelona. Ook al deed de Oekraïense het op de zevenkamp nog zo goed en scoorde zij met 6778 punten een PR, Ennis was opnieuw beter, al was het verschil deze keer maar 45 punten.
Op de WK indoor in Istanboel nam Natalja Dobrynska ten slotte wraak. Als eerste vrouw ooit slaagde zij er in om op de vijfkamp een puntentotaal te verzamelen boven de 5000. Met 5013 punten zette zij een nieuwe standaard in de indooratletiek en die was zelfs Jessica Ennis te machtig. Overigens bleef de Britse met 4965 punten zelf ook ruim boven haar score van 2010, die toen goud had opgeleverd.
Kort na het veroveren van de wereldindoortitel in 2012 overleed Dobrynska's coach en echtgenoot, Dmitry Polyakov, aan de gevolgen van kanker.[1][2]
Einde atletiekloopbaan
Anderhalf jaar later, op 28 oktober 2013, maakte Natalja Dobrynska bekend, dat zij een punt zette achter haar topsportloopbaan. De Oekraïense oud-olympisch kampioene vond, dat zij het punt had bereikt waarop zij niet langer in staat was om te strijden op haar oude niveau. En aangezien vooruitgang toch altijd de drijfveer was om door te willen gaan, vond zij dat op 31-jarige leeftijd voor haar de tijd was gekomen om ermee te stoppen. Dobrynska verklaarde voornemens te zijn om zich voortaan op andere wijze voor de sport in te zetten, onder andere voor de ontwikkeling van de sport in eigen land.
