Mi-8
Fabrikant	Kazan Helicopter Plant Ulan-Ude Aviation Plant
Type(n)	gevechtshelikopter transporthelikopter
Lengte	18,20 m
Spanwijdte	21,30 m
Hoogte (vanaf de grond)	3,00 m
Stoelen voor passagiers	24
Leeggewicht	6.990 kg
Max. startgewicht	12.000 kg
Max. brandstof	3.700 l
Motoren	2× Klimov TV2-117 turboshafts
Max. stuwkracht per motor	1.105 kW
Kruissnelheid	250 km/h
Kruishoogte	4.500 m
Max. reikwijdte	450 km
Eerste vlucht	7 Juli 1961
Status	in gebruik in productie
Aantal gebouwd	> 17.000
Portaal    Luchtvaart

De Mil Mi-8 (Russisch: Ми-8) (NAVO-codenaam: Hip) is een grote twin-turbine transporthelikopter, die ook ingezet kan worden als gevechtshelikopter. Het eerste prototype, met één Al-24W motor, vloog in juli 1961. De tweede, met twee Al-24W motoren, vloog voor het eerst in september 1962. Na enkele wijzigingen werd het toestel in 1967 in dienst genomen bij de Sovjetluchtmacht.

Het toestel werd ontwikkeld als transporttoestel, maar werd in toenemende mate gebruikt voor de bestrijding van vijandelijke tanks. Als transporttoestel beschikte het over een capaciteit van 28 tot 32 passagiers. Door de zitbanken te verwijderen verkreeg men een laadruim voor vracht. Er bestaat eveneens een variant met een grote achterdeur waardoor een voertuig de helikopter in- en uit- kon rijden. Voor de anti-tank rol kan het toestel worden bewapend met raketten en boordgeschut. De raketten worden in containers aan de buitenzijde van de romp bevestigd. Deze rol is echter meer weggelegd voor de Mil Mi-24. Het ontwerp van deze helikopter werd gebaseerd op de plannen van de Mi-8.

Van het toestel zijn meer dan 17000 exemplaren gemaakt. Dit maakt de Mi-8 de meest geproduceerde helikopter ter wereld. Vele honderden exemplaren zijn geëxporteerd naar voormalige leden van het Warschaupact, maar ook naar, onder andere, Finland, Vietnam, Pakistan en Irak.

• Op 2 oktober 1986 crashte een toestel doordat de rotors een kraankabel raakten bij het bestrijden van de kernramp van Tsjernobyl. Niemand aan boord overleefde het. ^{[1] [2]}