Kaljouw heeft een professionele en wetenschappelijke carrière in de zorg. Ze werkte als verpleegkundige, promoveerde op een proefschrift over 'Behoeften van familieleden van intensive care-patiënten' en was van 2005 tot 2012 bestuursvoorzitter van de beroepsvereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN). Ook was zij directeur van de St. Antonius Academie van het St. Antonius Ziekenhuis en lid van de Transitiecommissie Sociaal Domein. Sinds 1 juli 2018 is Kaljouw tevens voorzitter van het College sanering zorginstellingen (Csz). Deze benoeming houdt verband met de mogelijke overdracht van toezichttaken van het Csz naar de NZa.[1]
Eind 2022 maakte de NZa bekend dat Kaljouw na twee termijnen van vier jaar stopt als bestuursvoorzitter.[2]
In de media
In juni 2020, tijdens de coronacrisis, sprak Kaljouw in de media uit dat de zorg te veel een verdienmodel is geworden. Behandelaars in de zorg worden te veel geprikkeld om 'productie' te leveren, zoals medisch specialisten die per verrichting betaald worden. Volgens Kaljouw kan de coronacrisis daarbij een keerpunt zijn. Kaljouw wierp bijvoorbeeld de vraag op of specialisten niet in loondienst moeten om het aantal behandelingen terug te dringen.[3][4]
Op 15 en 16 januari 2024 was Kaljouw woordvoerder namens de VVD-fractie in het debat in de Eerste Kamer over het voorstel tot een Spreidingswet, het wetsvoorstel dat gemeenten naast het Rijk de wettelijke taak geeft om asielopvangvoorzieningen te bieden, waarbij een verdeelsleutel moet leiden tot een evenwichtiger spreiding van asielzoekers over het land. Terwijl de VVD-fractie in de Tweede Kamer tegen het wetsvoorstel had gestemd, gaf Kaljouw aan dat haar fractie op basis van een belangenafweging had besloten het wetsvoorstel dat namens het kabinet was verdedigd door partijgenoot staatssecretaris Eric van der Burg te steunen. De gespleten opstelling van de VVD leidde tot spanning in de coalitie-onderhandelingen over een nieuw kabinet.[6]
.svg){kind=logo}