Marguerite Frick-Cramer studeerde rechten aan de Universiteit van Genève en in Parijs en behaalde haar licentiaat in 1910. Later studeerde ze ook letteren en werd ze suppleantieprofessor geschiedenis aan de Universiteit van Genève. Ze huwde met Edouard Frick, een afgevaardigde bij het Internationaal Comité van het Rode Kruis (ICRC). In 1914, na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, was ze medeoprichtster van het Internationaal Agentschap voor Krijgsgevangenen en ging ze er aan de slag als afgevaardigde. Van 1918 tot 1946 was ze lid van het Internationaal Comité van het Rode Kruis, als eerste vrouwelijke lid. Ze schreef verscheidene artikelen in het tijdschrift van deze organisatie en nam actief deel aan de opstelling van de Geneefse Conventies.
Trivia
In 2019 werd in Genève door de actie 100Elles* een alternatief straatnaambord opgericht ter ere van Marguerite Frick-Cramer.
(fr) Les relations politiques de Genève et des Suisses au 18e siècle
(fr) Les relations diplomatiques de Genève de 1814 à 1816
Literatuur
(fr) Favez, J.-C., Une mission impossible?, 1988.
(fr) Fiscalini, D., Des élites au service d'une cause humanitaire, 1985.
(fr) Palmieri, Daniel, "Marguerite Frick-Cramer" in Deuber Ziegler, Erica, en Tikhonov, Natalia, (ed.), Les femmes dans la mémoire de Genève, du XVe au XXe siècle, Genève, Susan Hurter, 2005, p. 182-183.
(fr) Pavillon, Monique, "Les femmes suisses face à la Deuxième Guerre mondiale" in Matériaux pour l’histoire de notre temps, nr. 93, 2009, p. 49-59.
(fr) Herrmann Palmieri, Irène, "Une pionnière de l’humanitaire. Marguerite Frick-Cramer (1887-1963)" in Rossi, Frédéric en Vuilleumier, Christophe (ed.), Quel est le salaud qui m’a poussé ? Cent figures de l’histoire suisse, Gollion, Infolio, 2016, p. 180-181.
(fr) Vonèche Cardia, Isabelle, "Les raisons du silence du Comité international de la Croix-Rouge (CICR) face aux déportations", Revue d’histoire de la Shoah, vol. 203, nr. 2, 2015, p. 87-122.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Marguerite Frick-Cramer in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 30 januari 2021), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.