PROFILPELAJAR.COM

Mad Max Beyond Thunderdome
Tagline	Two men enter. One man leaves.
Alternatieve titel(s)	Mad Max 3, Mad Max in de Donderkooi
Regie	George Miller; George Ogilvie
Producent	George Miller
Scenario	George Miller; Terry Hayes
Hoofdrollen	Mel Gibson; Bruce Spence; Tina Turner
Muziek	Maurice Jarre
Montage	Richard Francis-Bruce
Cinematografie	Dean Semler
Distributie	Warner Bros. Entertainment
Première	10 juli 1985
Genre	sciencefiction
Speelduur	106 minuten
Taal	Engels
Land	Australië
Budget	12 miljoen Amerikaanse dollar
Opbrengst	$ 36.230.219
Voorloper	Mad Max 2
Vervolg	Mad Max: Fury Road
Kijkwijzer
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Mad Max Beyond Thunderdome of Mad Max 3 (Nederlandse bioscooptitel: Mad Max in de Donderkooi) is een Australische film uit 1985. Het is het vervolg op de films Mad Max en Mad Max 2. De film is net als zijn twee voorgangers geregisseerd door George Miller, ditmaal geholpen door George Ogilvie. Mel Gibson speelt wederom de hoofdrol, ditmaal naast Bruce Spence en Tina Turner.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Jaren zijn verstreken sinds de vorige film. Max Rockatansky reist nog altijd per kameel door de outback. Hij wordt beroofd van al zijn bezittingen door een piloot, en kan nog net de stad Bartertown bereiken. Deze stad heeft als een van de weinige plaatsen nog elektriciteit, welke wordt gewonnen uit de ontlasting van varkens. De stad wordt geleid door Aunt Entity, wiens autoriteit echter wordt tegengewerkt door Master Blaster; een duo bestaande uit een slimme dwerg genaamd Master en een gemaskerde, zwaar gespierde man genaamd Blaster. Master is de enige die de nodige kennis heeft over de machines voor het opwekken van stroom, waardoor hij veel invloed op Aunt Entity kan uitoefenen. Dankzij Blaster durft bovendien niemand iets tegen hem te ondernemen.

Entity ziet in Max een oplossing voor haar probleem. Ze haalt hem over om Blaster uit te dagen tot een duel in de Thunderdome, een kooi waarin gevechten op leven en dood worden gehouden, in ruil voor nieuwe voorraden en een vervoermiddel. Max stemt toe. Hij slaagt erin Blaster tegen de grond te werken, maar geeft hem niet de fatale klap wanneer hij Blasters echte gezicht ziet. Entity is razend over het feit dat Max hun deal breekt. Ze laat Blaster executeren en verbant Max de woestijn in.

In de woestijn wordt Max gevonden door een groep kinderen, die in een oase leven en een primitieve samenleving hebben gecreëerd. Ze denken dat hij de legendarische piloot van de nabij de oase neergestorte Boeing 747 is, en dat hij is gekomen om hen naar de beschaving te brengen. Max moet hen teleurstellen met het nieuws dat de menselijke beschaving uit hun verhalen niet meer bestaat, en dat ze beter in de oase kunnen blijven daar Bartertown de enige vorm van beschaving binnen bereik is.

Enkele van de kinderen pikken dit niet en verlaten de oase toch. Max reist hen na. De groep arriveert weer in Bartertown. Ze vinden Master, die nu een slaaf is van Entity, en bevrijden hem. Ze worden betrapt en moeten vluchten in een trein. Een wilde achtervolging door de woestijn volgt, welke eindigt bij het vliegtuig van de piloot die Max in het begin van de film had overvallen. Max haalt hem over om de groep te helpen ontsnappen. Hij moet zelf echter achterblijven omdat het vliegtuig te zwaar beladen is. Het vliegtuig vertrekt en Max blijft alleen achter. Entity spaart zijn leven, maar laat hem zonder iets achter in de woestijn.

Jaren later hebben de kinderen uit de oase zich gevestigd in de ruïnes van Sydney. Ze vertellen elkaar nu het verhaal over Max.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Mel Gibson	"Mad" Max Rockatansky
Tina Turner	Aunty Entity
Bruce Spence	Jedediah, de piloot
Adam Cockburn	Jedediah Jr.
Frank Thring	The Collector
Angelo Rossitto	Master
Paul Larsson	Blaster
Angry Anderson	Ironbar Bassey
Robert Grubb	Pig Killer
Helen Buday	Savannah Nix
Tom Jennings	Slake M'Thirst
Edwin Hodgeman	Dr. Dealgood

Achtergrond

Ontvangst

George Miller, regisseur van de vorige twee Mad Max-films, had interesse in het project verloren nadat zijn vriend, producer Byron Kennedy, omkwam bij een helikopterongeluk. Hij stemde uiteindelijk wel toe de actiescènes te regisseren, maar stond de rest van het regiewerk af aan George Ogilvie.

De reacties op de film waren grotendeels positief, maar meningen over de vraag of de film als het hoogtepunt of dieptepunt van de Mad Max-trilogie moet worden gezien lopen sterk uiteen. Vooral de kinderen die later in de film opduiken kregen veel kritiek van recensenten.^[1] De scènes in Thunderdome werden juist geprezen. Roger Ebert noemde het gevecht tussen Max en Blaster een van de creatiefste actiescènes uit de films.^[2]

Verwijderde scènes

De film zou een paar extra scènes bevatten waarin Max’ personage verder wordt uitgediept, maar deze werden voor de première geschrapt:

Een van deze scènes is waarin Max na zijn aankomst in de oase voor het eerst in jaren weer eens goed kan slapen. Hij droomt hierbij over zijn vermoorde vrouw en zoon, en beseft dat hij zelf nu niet veel beter is dan de motorbende die verantwoordelijk was voor hun dood. Deze scène is wel verwerkt in de romanversie van de film.

Filmmuziek

De muziek van de film is grotendeels gecomponeerd door Maurice Jarre, maar ook Tina Turner droeg eraan bij. Zo zong ze voor de film We Don't Need Another Hero en One of the Living.

Mad Maxfilms

In 1979 kwam de eerste film uit: Mad Max. In 1981 kwam Mad Max 2 uit, ook wel The Road Warrior genoemd. Een vierde film, Mad Max: Fury Road, kwam uit in 2015.