Hij bekleedde voor de eerste maal de post van Eerste staatscommissaris van 1982 tot en met 1986 en benoemde vooraanstaande technocraten in zijn kabinet, waaronder Munga Mibindo, de ingenieur die de bouw van de hoogspanningslijn Inga-Shaba overzag. Van 1986 tot en met 1987 was Kengo minister van Buitenlandse Zaken en werd weer eerste etaatscommissaris van 1988 tot en met 1990. In het tijdperk van de Conférence Nationale, een reeks vergaderingen en 'volksconsultaties' die democratisering tot doel had maar dit niet bereikte, werd Kengo als eerste minister verkozen, omdat Mobutu op die manier oppositieleider Étienne Tshisekedi buitenspel wou zetten. Onder zijn premierschap werden leden van de Libanese gemeenschap het land uitgezet vanwege vermeende banden met de handel in conflictdiamanten. De maatregel verloor wat zijn geloofwaardigheid, daar conflictdiamanten uit Angola werden gebruikt om het Mobutu-regime, waar Kengo deel van uitmaakte, in stand te houden.
Democratische Republiek Congo
Kort na het uitbreken van de Eerste Congolese Burgeroorlog in december 1996 werd Kengo aan het hoofd geplaatst van een crisiskabinet dat Laurent-Désiré Kabila trachtte te verslaan. Zijn werk werd bemoeilijkt door een aantal medestanders van Mobutu die hem op zijn Tutsi-origines wezen. Kabila was immers geallieerd met de Tutsi-regeringen van Rwanda en Burundi. Nadat hij erg bekritiseerd werd in zijn falen om de opmars van de rebellen een halt toe te roepen, nam hij ontslag in maart 1997. In mei 1997 viel Kinshasa in handen van Kabila en ontvluchtte Mobutu het land. Kengo hield zijn politieke carrière voorlopig voor bekeken.
In 2003 werd Kengo veroordeeld in België voor het witwassen van geld.[3]
Kengo steunde Jean-Pierre Bemba in de Congolese presidentsverkiezingen van 2006, een verkiezing die werd gewonnen door Joseph Kabila. In 2007 werd hij als senator verkozen. Tijdens de Congolese protesten van 2015 had hij contact met Amerikaanse, Belgische, Britse en Franse diplomaten die hem aanspoorden om ofwel de debatten en stemprocedure omtrent de wetgeving die de verkiezingsprocedure verandert te stoppen, ofwel de meest controversiële passages te veranderen.[4]
↑Na de inwerkingtreding van wet nr. 90-002 van 5 Juli 1990 werd de positie eerste Staatscommissaris (Premier Commissaire d'État) veranderd in eerste minister (Premier Ministre). Zie artikelen 94-98 van de Grondwet van Zaïre (geamendeerd door wet nr. 90-002). Bron
↑MFC en R.P., "Vers de nouvelles inculpations à Bruxelles?", La Libre Belgique, 27 juni 2003, 8.
.svg){kind=small}