Lodewijk II (Darmstadt, 26 december 1777 – aldaar 16 juni 1848) was van 1830 tot 1848 groothertog van Hessen en Rijn-Hessen. Hij was de oudste zoon van groothertog Lodewijk I en Louisa van Hessen-Darmstadt, kleindochter van landgraaf Lodewijk VIII van Hessen-Darmstadt.
Hij huwde op 19 juni 1804 met Wilhelmina Louise van Baden, jongere zuster van Karel van Baden. De periode vóór zijn troonsbestijging bracht hij meestal teruggetrokken door te Darmstadt. Het was hem niet toegestaan aan de eigenlijke regeringszaken deel te nemen. Hij woonde slechts de vergaderingen van de Eerste Kamer bij en was sinds 1823 lid van de staatsraad.
Hij besteeg de Hessische troon op 6 april 1830 en raakte meteen met de stenden in conflict, daar hij zijn aanzienlijke persoonlijke schulden aan de staatsschuld wilde toevoegen. Dit conflict zou door zijn groeiende reactionaire gezindheid zijn gehele heerschappij voortduren. Omdat hij niet was opgewassen tegen de gebeurtenissen in het revolutiejaar 1848 benoemde hij op 5 maart van dat jaar zijn zoon Lodewijk tot mederegent. Hij stierf kort daarna op 16 juni 1848, waarna zijn zoon hem als Lodewijk III opvolgde.
Uit zijn huwelijk met Wilhelmina Louise werden vijf kinderen geboren:
Voorvaderen
