Er zijn ongeveer 300 objecten in een baan rond Jupiter bekend. 92 van deze objecten zijn als maan erkend.[1][2] Daarmee heeft Jupiter het grootste aantal manen van de planeten in ons zonnestelsel. Zie het overzicht hieronder, waarin de meeste van deze 92 manen zijn opgenomen.
Voordat een object als maan erkend wordt, moet een procedure bij de Internationale Astronomische Unie doorlopen worden. De eerste stap naar erkenning van de maanstatus is het toekennen van een voorlopige naam, van het type "S/2003 J16" (betekenis in dit geval: de 16e maan die in 2003 werd ontdekt bij J = Jupiter, waarbij S/ staat voor "Satellite"). Als de ontdekking bevestigd wordt en de baan goed bekend is, stelt de Internationale Astronomische Unie (IAU) in overleg met de ontdekkers een definitieve naam vast. Meestal duurt deze hele procedure een paar jaar.
Vooralsnog zitten alle hieronder genoemde niet-erkende manen in de procedure. Niet iedereen is hier echter blij mee, de vraag is of objecten van een halve kilometer in doorsnee met recht maan genoemd mogen worden.
Opmerkelijk genoeg, zeker in vergelijking met de discussie rond planetoïden als Sedna en Quaoar, zijn de ontdekkers van deze objecten vurig voorstander om ze benaming "maan" te geven. Met de steeds verdere ontwikkeling van telescopen wordt het echter mogelijk steeds kleinere objecten waar te nemen en zal uiteindelijk toch een scheidingslijn getrokken moeten worden.
Erkende manen zijn in het groen aangegeven. Over de niet-erkende manen is vrijwel niets bekend.
Pasiphae achterwaartse onregelmatige groep (24 mln km; inclinatie ~150°). Sinope en de andere maantjes met een inclinatie van ~160° worden ook wel als een afzonderlijke groep beschouwd.