Suriname bezit zeventien natuurgebieden met een beschermde status, waaronder elf natuurreservaten, vier bijzonder beheersgebieden[a] en één natuurpark.[1][2][3]
Vijf natuurreservaten bevinden zich in de kuststreek, te weten Hertenrits, Peruvia, Coppename, Galibi en Wia Wia.[4] In de binnenlanden van Suriname zijn drie natuurreservaten en een natuurpark gevestigd: Brinckheuvel, Centraal Suriname, Sipaliwini, Brownsberg.[4] In het grensgebied tussen de savannestreek en het oude kustgebied bevinden zich drie natuurreservaten: Wanekreek, Copi en Boven-Coesewijne.[4] Het totale oppervlakte aan natuurgebieden met een wettelijke beschermde status beslaat 14,6 % (ongeveer 21.470 km²) van het landoppervlak van Suriname.[5]
Daarnaast zijn een viertal gebieden in Nickerie en Sipaliwini voorgesteld als natuurgebieden met wettelijke bescherming: Nani en Kaboeri Kreek als natuurreservaat, en Snake Kreek en Mac Clemen als bosreservaat.[1]
Sommige voormalige plantages, waaronder Peperpot, waarvan het terrein deels is verwilderd tot secundair bos, zijn aantrekkelijk voor een aanzienlijk aantal diersoorten, met name vogels. Sinds 2009 wordt het Peperpot Natuur Park door een stichting beheerd en is daarmee het eerste privaat beschermd natuurgebied in Suriname.[5] Een deel van de plantagegebouwen is als cultureel erfgoed op de Surinaamse monumentenlijst geplaatst.
↑Het natuurreservaat Centraal Suriname omvat twee oudere natuurreservaten: Raleighvallen (780 km², IUCN-categorie II, opgericht in 1961) en Tafelberg (1400 km², IUCN-categorie IV, opgericht in 1966).
↑Het educatieve centrum van natuurpark Peperpot werd in 2015 geopend.
(en) Baal, Ferdinand L.J., edition=19 februari 2000, Natural Heritage in Suriname. Suriname National Commission for UNESCO (4 maart 2005). Gearchiveerd op 29 juni 2012. Geraadpleegd op 19 juli 2022.
.jpg)
