Kranslegging

Koningin Juliana en prins Bernhard leggen een krans bij het Nationaal Monument. (4 mei 1960)
Bioscoopjournaal uit 1930. Kranslegging wegens het 100-jarige bestaan van de zangvereniging "Zang en Vriendschap". De voorzitter van de zangvereniging, dr. G.E.A. Broese van Groenou, legt een krans op het graf van oud-directeur W. Robert.
Bioscoopjournaal uit 1939. Wapenstilstandsdag - Kranslegging bij het oorlogsmonument op het Engelse kerkhof te Den Haag, tgv de herdenking van de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog (11 november 1918).

Een kranslegging is een plechtige gebeurtenis, waarbij rouwkransen gelegd worden bij een graf of gedenkplaats.

Na het verrichten van de kranslegging, doet de kranslegger een vaak paar passen achteruit en brengt hij een groet. Militairen doen dat door te salueren.

Een bekende kranslegging in Nederland is die tijdens de Nationale Dodenherdenking op 4 mei. Bij staatsbezoeken wordt, naast het inspecteren van een erewacht, uit respect en eerbetoon een krans gelegd bij een monument. In Nederland is dit het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. In Belgiƫ is dat bij het Graf van de Onbekende Soldaat in Brussel.

De krans blijft enige tijd bij het monument liggen. Meestal zijn er bloemen in de krans verwerkt, die na enkele dagen verwelkt zijn. De krans wordt dan in stilte verwijderd.

Zie de categorie Wreath laying ceremonies van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.