Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator Королівство Галичини та Володимирії з Великим князіством Краківським і князівствами Освенцима і Затору
Het koninkrijk Galicië en Lodomerië (Duits: Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator; Pools: Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim i Księstwem Oświęcimia i Zatoru; Oekraïens: Королівство Галичини і Лодомерії з Великим князіством Краківським і князівствами Освенцима і Затору) was een koninkrijk binnen de Donaumonarchie (keizerrijk Oostenrijk respectievelijk Oostenrijk-Hongarije) van 1772 tot 1918. Het was vernoemd naar het middeleeuwse Koninkrijk Galicië-Wolynië (Galiciæ et Lodomeriæ, Regnum Rusie), waarvan het als indirecte opvolger werd beschouwd.
Toen in 1918 Oostenrijk-Hongarije uiteenviel werd het gebied geclaimd door de nieuwe staten, de Tweede Poolse Republiek en de Oekraïense Volksrepubliek en het noordoostelijke deel werd bij het hertogdom Boekovina gevoegd. De hoofdstad Lemberg werd vanaf 1 november 1918 enige tijd belegerd door Oekraïners, tegen wie de in hoofdzaak Poolse bevolking zich met succes verdedigde.
Bij de vrede van Riga tussen Polen en de Sovjet-Unie werd Galicië net als Oekraïne opgedeeld tussen Polen en de Sovjet-Unie. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 kwam het sovjetdeel onder bestuur van de nieuwe staat Oekraïne.