Zuid-Afrika kende in de periode tussen 1948 en 1954 twee kabinetten-Malan.
Achtergrond
De Zuid-Afrikaanse parlementsverkiezingen van 26 mei 1948 leverde een overwinning op voor de Herenigde Nasionale Party (HNP) van Daniël François Malan en de Afrikanerparty (AP) van Nicolaas Havenga. Beide partijen waren voorstander van een apartheidspolitiek en de parlementsverkiezingen stonden dan ook bekend als de Apartheidsverkiezingen.
Na de verkiezingen verving Malan generaal Jan Smuts als premier. Zijn kabinet bestond uit twaalf ministers, waarvan elf behoorden tot de HNP en één tot de AP (Havenga) behoorde. De coalitie beschikte niet over een al te grote meerderheid in de Volksraad (Zuid-Afrikaans parlement) en veel apartheidswetten konden dan ook niet worden doorgevoerd. Malan gaf daarom de blanke inwoners van het Zuid-Afrikaanse mandaatgebied (overwegend Afrikaners en Duitsers) kiesrecht en breidde hiervoor het parlement met enkele zetels uit. De blanken van Zuidwest-Afrika stemden bijna allemaal op de HNP, waardoor de HNP steeds meer zetels verwierf. Uiteindelijk verschoof premier Malan de grenzen van sommige kiesdistricten waar de HNP-kandidaat in 1948 niet was gekozen zó, dat bij nieuwe verkiezingen de HNP-kandidaat zou worden gekozen.
Uiteindelijk fuseerden de HNP en de Afrikanerparty in 1951 tot de Nasionale Party waardoor er nog maar één apartheidspartij bestond. Het tweede kabinet Malan werd opgevolgd door het Kabinet-Strijdom, louter bestaande uit ministers van de Nasionale Party, dat aanbleef tot 24 augustus 1958.
Kabinet-Malan I (1948-1953)
Kabinet-Malan II (1953-1954)
De parlementsverkiezingen van 1953 leverde de Nasionale Party een absolute meerderheid op in de Volksraad. Premier Malan verkreeg dankzij deze meerderheid de kans meer apartheidswetten door te voeren. In 1954 trad de bejaarde Malan af en werd opgevolgd door zijn luitenant Hans Strijdom.
Zie ook
.svg)