Van Lokhorst kreeg zijn opleiding aan de Stadsschool van Teken- en Bouwkunst te Utrecht en behaalde daarnaast een diploma als beëdigd landmeter. Hij werkte na zijn opleiding bij de Utrechtse architect Nicolaas Kamperdijk. Hij werd in 1875 rijkstekenaar en ontwerper bij de werken onder beheer van de Genie te Naarden.
Van Lokhorst was van 1878 tot zijn overlijden in 1906 Rijksbouwkundige bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij was samen met Pierre Cuypers en Cornelis Peters verantwoordelijk voor de bouw van veel rijksgebouwen in de neorenaissancestijl. De bouwmeesters werkten ook samen, bijvoorbeeld rond de restauratie van het Leidse Academiegebouw, waarbij Cuypers de plannen maakte en Van Lokhorst de restauratie uitvoerde. De architect ontwierp onder andere gebouwen voor het onderwijs, zoals diverse scholen en laboratoria in onder meer Delft, Groningen, Leiden, Wageningen, Utrecht en Maastricht. Zijn latere werk bouwde hij meer in de neogotische stijl.
Hij overleed in het Rooms ziekenhuis in Den Haag. Van Lokhorst was gehuwd met publiciste Hester de Quack en Emmy en Marius van Lokhorst zijn kinderen van hem.
