Het IVT (Instituut voor de Veredeling van Tuinbouwgewassen – of internationaal Institute for Horticultural Plant Breeding)^[1][2] was een instituut van de Dienst Landbouwkundig Onderzoek (DLO) in Wageningen. Het was gevestigd aan de Mansholtlaan 15, Wageningen, ten noorden van de stad, op een terrein begrensd door de Mansholtlaan, Droevendaalsesteeg en Bornsesteeg. Aan de rivier de Linge in Elst (Gld) bevond zich een dependance met proeftuinen. De gebouwen in Wageningen zijn in 2002 afgebroken om plaats te maken voor Wageningen Campus.

Het instituut werd na de Tweede Wereldoorlog, tezamen met een aantal gelijksoortige landbouwinstituten in en om Wageningen gevestigd, mede vanwege de aanwezigheid van de toenmalige Landbouwhogeschool, nu Wageningen Universiteit. Deze instituten vielen onder de Dienst Landbouwkundig Onderzoek.

Het doel was het verbeteren van bestaande, en het ontwikkelen van nieuwe bloemen- groenten- en fruitrassen, en deze rijp te maken voor gebruik door handelsbedrijven.

Het hoofdgebouw van het IVT stond aan de Mansholtlaan 15, met aan de rechterzijde een portierswoning. Op het terrein zelf stonden kassen en onderzoeksgebouwen, waaronder het Fytotron. Hierin richtte men zich op siergewassen (bloemen), groenten en fruit die in Nederland onder glas werden geteeld. Op de proeftuinen in Elst richtte men zich op fruit- en groentensoorten die in de open lucht konden worden geteeld.

In de negentiger jaren van de twintigste eeuw begon men met een proces om de DLO-instituten en Wageningen Universiteit te laten fuseren, een proces dat in 2000 werd afgerond. Met de plannen om de Universiteitscampus aan de Droevendaalsesteeg te vestigen, werden de IVT-gebouwen in 2002 afgebroken; op de plaats van het voormalige hoofdgebouw staat nu WUR-gebouw Atlas.

In de schappen van de bloemen- en groentewinkels zijn nog steeds producten te vinden die zijn 'uitgevonden' door het IVT; meest bekende daarvan is wel het appelras Elstar. Fresia's zijn er in een uitgebreid palet van kleuren; veel daarvan zijn ontwikkeld door het IVT. In de zestiger jaren ontwikkelde het IVT de aardbeienrassen Korona (vernoemd naar mw. Kronenberg van het IVT) Ostara, Elsanta (vernoemd naar De Santakker en Elst waar het IVT een dependance had) en Gorella (vernoemd naar De Goor, de veldnaam van de plek waar het IVT in Wageningen stond) en maakte daarmee furore.