Camel ging in 1979 in een bijna geheel nieuwe samenstelling de Farmyard Studio in Little Chalfont in. Basisleden Latimer en Ward omringden zich met een nieuwe bassist, Colin Bass, een nieuwe toetsenist, Kit Watkins en een gastmusicus die is blijven hangen, Jan Schelhaas. Bass speelde eerder bij Steve Hillage; Watkins speelde bij Happy The Man een jazzrockformatie, die nooit tot volledige wasdom is gekomen. Deze samenstelling zou het niet lang volhouden. De aansluitende toer duurde voor Watkins te lang en hij vertrok. Vreemd genoeg was hij er bij het volgende album weer bij; ook bij de toer.
Als gastmusici spelen Mel en Phil Collins mee (geen familie van elkaar); Mel was ooit lid van Camel en Phil was toen erkend meesterdrummer van onder meer Genesis. De afsluiting van album werd gevormd door het a-typische Camelnummer Remote Romance en het typische Camelnummer Ice.
