Ho, mia kor'

Taal

Akademio de Esperanto · Grammatica · Woordenboek · Esperantologie · Alfabet · Fundamento · PMEG

Verenigingen

Akademio Internacia de la Sciencoj · UEA · TEJO · BEMI · Esperanto Nederland · NEJ · Vlaamse Esperantobond · FLEJA · OSIEK · Internationale Katholieken

Geschiedenis

L.L. Zamenhof · Tijdlijn · Verklaring van Boulogne · Ata-ita-crisis · Neutraal Moresnet · Manifest van Praag · Bona Espero · Esperantostad

Esperantocultuur

Esperanto-bijeenkomst · Radio · Internacia Televido · Finvenkismo · Homaranismo · Kabei · Pasporta Servo · Politiek · La Espero · Stelo · Symbolen · Esperantist · UK · IJK · Moedertaalsprekers · Vlag · Zamenhofdag

Esperantoliteratuur

PIV · Auteurs · Esperantostrips · Esperantotijdschrift

Kritiek op het Esperanto

Hervormd Esperanto · Esperantido · Eurokloon

Portaal  Portaalicoon   Esperanto

Ho, mia kor', is een kort gedicht van L. L. Zamenhof, geschreven korte tijd voor de publicatie van het Unua Libro ("Eerste Boek"), in 1887. "Zamenhof schreef in die tijd zeer korte verzen. Dit gedichtje klinkt een beetje als de moeizame ademhaling van iemand die zojuist vijf verdiepingen de trap op is gerend en voor een deur tot stilstand is gekomen." (Edmond Privat, Vivo de Zamenhof, pag. 35.)


Ho, mia kor'


Ho, mia kor', ne batu maltrankvile,
El mia brusto nun ne saltu for!
Jam teni min ne povas mi facile,
Ho, mia kor'!
Ho, mia kor'! Post longa laborado
Ĉu mi ne venkos en decida hor'?
Sufiĉe! trankviliĝu de l' batado,
Ho, mia kor'!
O, mijn hart


O, mijn hart, klop niet zo onrustig,
Spring nu niet uit mijn borst!
Ik kan mezelf al bijna niet inhouden,
O, mijn hart!
O, mijn hart! Na zo lang werken,
Zal ik in het beslissende uur niet overwinnen?
Genoeg! kalmeer toch van het kloppen,
O, mijn hart!

Bron