Groesbeekdreefbrug

Groesbeekdreef
Groesbeekdreefbrug (april 2024)
Groesbeekdreefbrug (april 2024)
Algemene gegevens
Locatie Amsterdam-Zuidoost
Overspant Kraaiennestpad
Brugnummer 1028
Bouw
Bouwperiode 1968
Gebruik
Huidig gebruik verkeersbrug
Weg Groesbeekdreef
Architectuur
Type vaste brug
Architect(en) Dirk Sterenberg
Dienst der Publieke Werken
Materiaal beton
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Groesbeekdreefbrug (brug 1028) is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost.

Brug

Bij het ontwerp van de woonwijk Bijlmermeer werd een soort rasteridee geïntroduceerd voor het snelverkeer. Dat kwam te liggen op een dijklichaam, terwijl het langzame verkeer (voetgangers, fietsers) op maaiveldniveau werd afgewikkeld. Een van die wegen voor het snelverkeer was (en is) de Groesbeekdreef, die met de Bijlmerdreef, Karspeldreef en 's-Gravendijkdreef een soort ringweg vormde rond een wijk met honingraatflats. Het gescheiden verkeer zorgde voor talloze kunstwerken. Zo ook brug 1028, die een langzaamverkeerroute overspant. In de jaren van planning ontwierp Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken een standaardviaduct voor dit soort overspanningen, al wist hij toen nog niet exact waar die viaducten kwamen te liggen. Binnen het type is hier sprake van de korte variant van tweeëndertig meter; er waren geen brugpijlers nodig. Overigens werd de onderdoorgang in de beginjaren na 1968 maar weinig gebruikt; de wijkbebouwing moest dit punt nog bereiken. Pas vanaf eindjaren zeventig werd het drukker, zeker toen in 1993 de centrale kerk Kerkcentrum De Nieuwe Stad werd geopend.

Bij de bouw van de K-Buurt rondom het Krimpertplein werd een deel van de Groesbeekdreef afgesnoept. In plaats van twee rijstroken per richting, kreeg ze ter plekke er een per richting. Het viaduct is sinds medio jaren tachtig dan ook maar deels in bedrijf. In 2024 ligt de helft van het viaduct er ongebruikt bij; de Groesbeekdreef is dan al lang geen belangrijke verkeersroute meer.

21e eeuw

Halve brug buiten gebruik, achtergrond Kikkenstein (april 2024)

De viaducten van Sterenberg zijn in de 21e eeuw nog steeds herkenbaar in de infrastructuur. De herkenningspunten zijn de steenblokken naast de leuningen en balustraden, de afgeronde randplaten, het schakelkastje onder het viaduct, kristalachtige brugpijlers en lantaarns buiten de overspanning.

Pas veel later volgde haar naam. In 2018 kreeg de brug haar naam in een hele reeks naamgevingen van doorgaande routes hier. Ze werd daarbij vernoemd naar de dreef waarin ze ligt, die op haar beurt is vernoemd naar boerderij en dorp Groesbeek.