The Man Within, A Gun for Sale, Brighton Rock, The Confidential Agent, The Heart of the Matter, The Third Man, The End of the Affair, Twenty-One Stories, Loser Takes All, The Quiet American, The Comedians, Lord Rochester's Monkey, The Human Factor
Graham Greene was de zoon van een leraar aan Berkhamsted School, de public school van het stadje waar hij opgroeide. Hij had vijf broers en zusters, van wie zijn broers Hugh en Raymond eveneens bekende Britten werden. Zijn ouders waren achterneef en -nicht, en lid van een invloedrijke familie. Graham was intern als leerling aan de school van zijn vader, die er inmiddels directeur was geworden. Hij werd zwaar gepest en leed aan depressies. Na enkele zelfmoordpogingen werd hij door zijn ouders voor zes maanden naar Londen gestuurd voor psychoanalyse, wat in 1920 zeer ongewoon was. Daarna maakte hij zijn school af als extern wonende leerling.
Greene studeerde geschiedenis aan het Balliol College aan de Universiteit van Oxford. Hij leed van tijd tot tijd aan depressies en bemoeide zich niet met zijn spraakmakende tijdgenoten, zoals Evelyn Waugh. Zijn eerste werk, de dichtbundel Babbling April, verscheen in 1925. De recensies waren negatief. Nadat hij afgestudeerd was werkte hij eerst als privéleraar, maar hij begon al snel aan een carrière als journalist. Ook werkte hij als filmrecensent.[1]
In deze periode ontmoette hij Vivien Dayrell-Browning (1904-2003), die tot het katholicisme was bekeerd, en om met haar te kunnen trouwen werd ook Greene zelf katholiek. Het huwelijk van Graham en Vivien vond plaats in 1927. Zij kregen twee kinderen, Lucy (1933) en Francis (1936). Graham verliet zijn gezin in 1947, ze gingen formeel uit elkaar in 1948, maar in overeenstemming met de rooms-katholieke leer is het paar nooit gescheiden en duurde het huwelijk tot Grahams dood in 1991.
In 1938 kreeg hij een opdracht om naar Mexico te reizen en verslag uit te brengen over de religieuze vervolging in dat land.[2]
Zijn boeken zijn geschreven in een modern-realistische stijl, en bevatten vaak figuren die twijfelen aan zichzelf en die in een donkere wereld leven. De twijfel gaat vaak ook over religieuze zaken.
Greenes boeken werden in eerste instantie onderverdeeld in twee genres. De thrillers en mysteries die als "vermaak" werden getypeerd, maar die vaak een zeer filosofische kant in zich hadden, en de hoog literaire boeken zoals The Power and the Glory waarop zijn reputatie was gebaseerd. Naarmate zijn carrière vorderde, bleek dat zijn vermaak vrijwel net zoveel waarde had als de literaire schrijfsels. De twee factoren werden in zijn latere boeken met veel succes met elkaar verweven. Voorbeelden zijn The Human Factor, The Comedians, Our Man in Havana en The Quiet American.
Nadat Greene het slachtoffer was geworden van een financiële oplichter, koos hij er in 1966 voor om Groot-Brittannië te verlaten en naar Antibes te verhuizen, om dicht bij Yvonne Cloetta te zijn, die hij kende sinds 1959. Deze relatie hield stand tot aan zijn dood. Hij woonde de laatste jaren van zijn leven in Vevey, aan het Meer van Genève in Zwitserland, dezelfde stad waar Charlie Chaplin op dat moment woonde. Hij bezocht Chaplin vaak, en de twee waren goede vrienden.
