Gouverneur-generaal is in veel onderhorige (speciaal koloniale) gebieden de titel van de hoogste gezagsdrager.
Filipijnen
De hoogste gezagsdrager van de Filipijnen in de Spaanse koloniale tijd (van 1571 tot 1898) en in de Amerikaanse koloniale tijd van 1898 tot 1935 was een gouverneur-generaal.
De Spaanse gouverneur-generaal werd benoemd door de Spaanse koning. Tot de Britse bezetting van Manilla na de Slag om Manilla in 1762 was de aartsbisschop van Manilla de vervanger van de gouverneur-generaal indien deze kwam te overlijden. Tussen het overlijden en de benoeming en aankomst van de nieuwe gouverneur zat namelijk gewoonlijk enkele jaren, omdat de Manillagaljoenen slechts 1 tot 2 maal per jaar tussen de Filipijnen naar Nieuw-Spanje voeren.
De Amerikaanse gouverneur-generaal werd benoemd door de president van de Verenigde Staten. Deze benoeming moest door de Amerikaanse Senaat goedgekeurd worden. In tegenstelling tot de gouverneurs-generaal van de Britse dominions voerde de gouverneur-generaal van de Filipijnen een actief gezag uit over het land.
In België is de functie bekend als hoogste gezagsdrager van de Duitse bezetting tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918).
Commonwealth realms
Alle Commonwealth realms, dat zijn de landen waar de Britse monarch (i.c. Charles III van het Verenigd Koninkrijk) ook koning is, hebben vandaag de dag nog een gouverneur-generaal die de koning ter plaatse vertegenwoordigt, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk zelf, aangezien de koning daar resideert. Een gouverneur-generaal wordt informeel soms nog steeds aangeduid met de titel onderkoning.
De residenties van de Britse gouverneurs en gouverneurs-generaal hebben de naam Government House.
Rusland
In Rusland staat het begrip voor de bestuurders van de federale districten die het hoogste regeringsniveau vormen. Ze worden benoemd door de president van de federatie en zijn aan deze ook verantwoording schuldig. Ze hebben een coördinerende functie en zijn belast met het op één lijn brengen van lokale wetgeving met de federale wetgeving. Daartoe zijn er in de afgelopen jaren[(sinds) wanneer?] meer dan 1000 lokale wetten geschrapt, hetgeen bijgedragen heeft aan een verbeterde rechtszekerheid in het land.
