Gosewijn I van Heinsberg (vermeld vanaf 1085 - Heinsberg, 1 april 1128) was heer van Heinsberg en later heer van Valkenburg. Hij geldt als de stamvader van het Huis Valkenburg.
Levensbeschrijving
Gosewijn was mogelijk een zoon van Diederik I Flamens uit het huis Wassenberg, en zou daarmee een kleinzoon van graaf Gerard II Flaminius zijn geweest. Hij was getrouwd met Oda van Walbeck, een dochter van Siegfried II van Walbeck (ca. 1030-ca. 1087).[1][2] Na het overlijden van zijn vader in 1082 kwam hij in het bezit van de heerlijkheid Heinsberg.
In 1085 dwong hij samen met zijn neef Gerard I van Gelre af dat Luipo (de kandidaat van de keizer) werd gekozen tot abt van Sint-Truiden.[3] In een oorkonde van bisschop Otbert van Luik uit het jaar 1096 wordt melding gemaakt van de aankoop door Gosewijn van het domein Houlten (Houthem) voor 50 zilvermarken. Hij was vermoedelijk ondervoogd van de proosdij van Meerssen en voogd van Sint Odiliënberg.
Gosewijns echtgenote Oda erfde Valkenburg van haar verwante Guda van Valkenburg. Daarmee werd Gosewijn heer van Valkenburg en wordt voor het eerst in 1119 als de castello Falcomonte aangeduid. Guda van Valkenburg († 1125) was de weduwe en erfgnaam van Thiebald van Voeren († 1106) heer van Valkenburg en was na diens overlijden als recluse ingetreden in de Sint-Jacobsabdij van Luik. Na de vererving richtte Gosewijn zich vooral op het uitbouwen en versterken van de donjon van Kasteel Valkenburg.
Tijdens het Luiks schisma van 1119 naar aanleiding van de opvolging van bisschop Otbert, koos Gosewijn partij tegen keizer Hendrik V. Toen in 1122 tijdens de grote landdag te Luik het kapittel van Sint-Servaas en de abt van Reims zich beklaagden over Gosewijn en deze vervolgens weigerde in Aken voor hem te verschijnen, vond Hendrik daarin een aanleiding om in te grijpen. Hij liet Gosewijns versterking in Valkenburg door zijn vazal Godfried I van Leuven belegeren en verwoesten. Deze gebeurtenis had niet alleen grote weerklank in het Maasland, ook werd ook in de Keulse konigskroniek vermeld: "Imperator Falkenburg, castrum comitis Gozwini, captum diruit" ("de keizer veroverde en verwoestte Valkenburg, de burcht van graaf Gosewijn").[4] In de weinige jaren die hem resteerden zou Gosewijn zijn tijd besteden aan de herbouw van de burcht.
Oda schonk na het overlijden van Gosewijn in 1128 goederen bij Kalkar aan het klooster te Kamp en goederen bij Gendringen aan het door haar kort na 1128 gestichte Gangolfusstift in Heinsberg.
Nakomelingen
Gosewijn was getrouwd met Oda van Waldbeck (ca. 1085-1152). Zij kregen de volgende kinderen:[5]
Hendrik van Kriekenbeek † voor 1124 verm. vanaf 1082 niet als graaf graaf van Kriekenbeek volgens Annales Rodenses
Gozewijn I van Heinsberg verm. vanaf 1085 - † 1128 Oda van Walbeck 1119 de castello Falcomonte door huwelijk Heer van Valkenburg stamvader Huis Heinsberg/Valkenburg
Bijsterveld, Arnoud-Jan (2015) 'Machts- en territoriumvorming: van Karolingische kernregio tot territoriale lappendeken, 900-1200' in: Limburg. Een geschiedenis, tot 1500, p. 207-240, (Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap (LGOG) Maastricht)
Jahn, Ralph G. & Johanna Maria van Winter (2003) 'De genealogie van de graven en hertogen van Gelre' in: Jacobs, I.D. (eindred.)Het hertogdom Gelre: Geschiedenis, kunst en cultuur tussen Maas, Rijn en IJssel, p. 33-47 (Uitgeverij Matrijs)
↑Zie: Verdonk, H. (1987) Gerard van Gelre en zijn overlijdensdatum in het Necrologium van Wassenberg (vervolg) p. 5 (Brochure 4 Lelystad)
↑Jens Lieven, Adel und Reform im Rheinland. In Gerhard Lubich (ed.) ISBN 978-3-412-21010-6, "Heinrich V. in seiner Zeit"
↑Er zijn genealogieën die stellen dat Gosewijn I de vader was van een andere Gosewijn II en Gerard I, dan hieronder voorgesteld. Deze Gerard zou dan de vader zijn geweest van Gosewijn III (hierboven Gosewijn II genoemd) en van Gerard II. Hiervoor worden vooral rekenkundige argumenten op basis van leeftijden aangevoerd. Als deze constructie correct is, dan is Gosewijn I zoals in dit artikel beschreven een samenvoeging van Gosewijn I en Gerard I.