PROFILPELAJAR.COM

Georgette Magritte
Algemene informatie
Land	België
Geboortenaam	Georgette Berger
Geboortedatum	22 februari 1901
Geboorteplaats	Marcinelle
Overlijdensdatum	26 februari 1986
Overlijdensplaats	Schaarbeek
Begraafplaats	graftombe van Georgette Berger en René Magritte
Werk
Beroep	kunstenaarsmodel
Familie
Echtgenoot	René Magritte
Partner(s)	Paul Colinet
Persoonlijk
Woonplaats	René Magrittehuis
Talen	Frans
	graf
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie bewerken.

Georgette Marie Florence Berger, beter bekend als Georgette Magritte (Marcinelle, 22 februari 1901 – Schaarbeek, 26 februari 1986), was de echtgenote en tevens het belangrijkste model van de Belgische surrealistische schilder René Magritte.

Biografie

Georgette Berger werd geboren in Marcinelle (deelgemeente van Charleroi). Haar vader was beenhouwer.^[1] Ze ontmoette als prille tiener in 1913 haar toekomstige echtgenoot, de bijna drie jaar oudere René Magritte, op de jaarlijkse kermis van Charleroi.

De tieners hadden een korte romance, die op brute wijze werd onderbroken door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914.^[1]

Georgette en René ontmoetten elkaar toevallig opnieuw in de Botanische Tuin van Brussel in 1920. Ze verloofden zich en trouwden op 28 juni 1922 in de Sint-Mariakerk van Schaarbeek.

Georgette werkte jarenlang parttime in de "Coopérative Artistique, een zaak in schildersbenodigdheden" op de Kolenmarkt in het centrum van Brussel.^[2] Van deze winkel betrok Magritte zijn verf. Tot dat Magritte doorbrak, was het salaris van Georgette het belangrijkste inkomen van het gezin.^[3]

Tijdens een surrealistische bijeenkomst in Parijs op 14 december 1929 leidde een beroemd incident^[4] met betrekking tot Georgette tot een ruzie tussen René Magritte en André Breton. Georgette droeg een kruis om haar hals en de Parijse surrealist vroeg haar publiekelijk om het af te doen. Georgette weigerde en verliet de zaal, gevolgd door Magritte. Door dit incident bleven de twee surrealisten twee jaar lang in ruzie met elkaar.^[5]

Nadat Magritte in 1936 verliefd werd op de Britse Sheila Legge, een surrealistische performancekunstenares, vooral bekend voor haar Trafalgar Square-performance uit 1936,^[6] begon Georgette Magritte op haar beurt een verhouding met Paul Colinet. Deze romance eindigde in 1940 na een bijna wanhopige poging van Magritte om haar te heroveren.^[7]

Georgette Magritte stierf in 1986 in haar huis aan de Mimosasstraat 97 in Schaarbeek,^[1] 20 jaar na haar man. Ze ligt samen met haar man begraven op het kerkhof van Schaarbeek. Zij bleven kinderloos.^[2]

Deelname aan collectieve werken

"Silhouettes 1937". Dit werk bevat: twee gedichten en een collage ondertekend door Jean Scutenaire, twee gedichten en een collage ondertekend door Irène Hamoir, twee gedichten ondertekend door Paul Colinet, een tekst ondertekend door Marcel Lecomte, een partituur ondertekend door Paul Magritte en een collage ondertekend door Georgette Magritte met “Op het schaakbord van Betty P. Magritte, Laken bij Brussel, 3 april 1937". Het is een uniek exemplaar dat geschonken werd aan de Franse schrijver René Char.^[8]

Model van René Magritte

Georgette Magritte was naast zijn echtgenote, ook het belangrijkste model van René Magritte. Er zijn verschillende portretten van haar bekend, hieronder een beperkt aantal:

1921, houtskool op papier, driekwart zijaanzicht ^[9]
1923, olieverf op doek, surrealistisch portret van Georgette aan de piano ^[10] ^[11]
1926, olieverf en potlood op doek, portret van Georgette met een bilboquet^[12]
1928, olieverf op doek, "la tentive de l'impossible"^[13]
1934, olieverf op doek, vooraanzicht met een sigaret in de hand, tegen een achtergrond van blauwe lucht met wolken ^[14]
1937, olieverf op doek, portret in medaillon, omringd door een duif, een olijftak, een kaars, een papier met het woord 'vague' (golf) en een sleutel, op een achtergrond van blauwe lucht met wolken^[15]
1944, olieverf op doek, volledig gezicht ^[16]
ongedateerd, olieverf op doek, portret in een open witte lijst op een nachtblauwe achtergrond^[17]

Film

Handtekeningen van René en Georgette Magritte op een ansichtkaart verzonden vanuit Parijs in 1960 naar Louis Scutenaire en Irène Hamoir

Georgette komt meerdere malen voor in de kortfilm "La Fidélité des images", gemaakt in 1946 door haar echtgenoot.^[18]

Georgette Magritte als onderwerp bij andere kunstenaars

Georgette Magritte is dikwijls een onderwerp van kunstwerken, zowel grafisch, literair als muzikaal. Hieronder een beperkt aantal voorbeelden:

Irène Hamoir laat in haar roman "Boulevard Jacqmain" uit 1953 de Belgische surrealisten optreden onder vrij herkenbare pseudoniemen: "Paul Nouguier" voor Paul Nougé, "Gritto" voor René Magritte, "Maître Bridge" voor Louis Scutenaire, "Édouard Massens" voor E.L.T. Mesens, "Bergère" voor Georgette Magritte, "Marquis" voor Paul Magritte, "Sourire" voor André Souris, "Monsieur Marcel" voor Marcel Lecomte, "Evrard" voor Geert van Bruaene, "Delasbyme" voor Denis Marion, " Mouffin " voor Robert Goffin, "Crépue" voor Irène Hamoir.
Borin van Loon (en) schilderde in 2016 een merkwaardig realistisch portret van Georgette Magritte zoals ze er uit zag op de dag van haar huwelijk^[19]^[1].
Paul Simon maakte een lied over haar en haar echtgenoot: "René and Georgette Magritte with Their Dog After the War".^[20] ^[21]

"Georgette": in Michel Draguet, "Magritte", uitg. Gallimard, "Folio Biographies", 415 p. (ISBN 2072480884 en 9782072480881)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d (fr) Murs - Muren, René et Georgette Magritte à Schaerbeek. Ezelstad (22/10/2013). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ ^a ^b ELIANE VAN DEN ENDE, Cherchez la femme: Georgette Magritte. Bruzz (31/5/2012).
↑ (en) Magritte, René (2005). Magritte in the Royal Museum of Fine Arts of Belgium, Brussels. Ludion, p. 88. ISBN 978-90-5544-505-9.
↑ rapporté par Luis Buñuel (Michel Draguet, Magritte, folio biographies, Gallimard, 2014, p. 195 et 398
↑ (en) René Magritte: This is Not A Biography. Matteson Art. Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ Op de openingsdag van de Internationale Surrealistische Tentoonstelling van 1936 begeleidde de Britse dichter David Gascoyne Legge, die verkleed was als de "Surrealist Spook", naar Trafalgar Square. Daar ging ze voor de Trafalgar-leeuwen staan terwijl Claude Cahun foto's maakte, terwijl er duiven op haar uitgestrekte armen begonnen te zitten. Vanaf Trafalgar Square ging de groep naar Haymarket en Piccadilly en vandaar naar de New Burlington Galleries. Op het moment dat André Breton de tentoonstelling officieel open verklaarde, dwaalde Legge door de menigte van de galerij met een kunstbeen met een zijden kous als rekwisiet.
↑ "Voordat hij Brussel verliet, hoorde Magritte, die zelf geen toonbeeld van trouw was, dat zijn vrouw, Georgette, een affaire had met de dichter Paul Colinet. Hij vroeg hij de echtscheiding aan. Magritte was er echter dusdanig door geobsedeerd dat hij kort na zijn aankomst in Carcassonne het plan opvatte om naar Brussel terug te keren om haar te heroveren. Omdat er geen treinen meer reden, huurde hij een fiets en beweerde, ondanks waarschuwingen van zijn vrienden, op deze manier Brussel te kunnen bereiken. Vier uur na zijn vertrek keerde hij uitgeput terug. De liefde werd verslagen door de steilheid van de kusten van de Aude. Begin augustus kreeg hij eindelijk een paspoort en kon hij naar naar België terugkeren. En daar, een wonder van de hartstocht, keert Georgette naar hem terug" Vertaling van Philippe Dagen, "Exposition: à l’Orangerie, Magritte au soleil de Georgette", Le Monde, 14 juni 2021)
↑ (fr) Une Bibliothèque des Avant-gardes : Paul Destribats (1926-2017) 5 e et dernière partie. Christie's (2022). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ René Magritte, Portrait van Georgette, 1921. Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (1921). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ Jacques Meuris (1990). René Magritte. Taschen, Cologne, p. 14. ISBN 3-8228-0515-7..
↑ (en) Rene Magritte Print - Georgette at the Piano Newly Custom Framed. Liveauctioneers. Geraadpleegd op 13 november 2013.
↑ (fr) René Magritte, Portrait de Georgette au bilboquet [1926]. Centre Pompidouf (1926). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ (en) Anne Umland, Magritte’s Grand Illusions. Artnews (5/9/2013). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ Georgette Magritte(1934). Wikiart. Geraadpleegd op 13 november 2023. .
↑ René Magritte, Georgette. Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (1937). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ (en) Portrait of Georgette Magritte, 1944 (oil on canvas). Bridgeman images.
↑ (en) René Magritte, Portrait of Georgette Magritte. Oil Painting Wholesale. Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ (fr) LA FIDÉLITÉ DES IMAGES. Cinématèque. Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ (en) Borin Van Loon, Georgette. (Oil on board) 837 x 590mm (2016). Geraadpleegd op 13 november 2023.
↑ https://www.youtube.com/watch?v=-lj5RgpgfPE
↑ (en) Paul Simon, René And Georgette Magritte With Their Dog After The War (1981). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[:0-1] (fr) Murs - Muren, René et Georgette Magritte à Schaerbeek. Ezelstad (22/10/2013). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[:1-2] ELIANE VAN DEN ENDE, Cherchez la femme: Georgette Magritte. Bruzz (31/5/2012).

[3] (en) Magritte, René (2005). Magritte in the Royal Museum of Fine Arts of Belgium, Brussels. Ludion, p. 88. ISBN 978-90-5544-505-9.

[4] rapporté par Luis Buñuel (Michel Draguet, Magritte, folio biographies, Gallimard, 2014, p. 195 et 398

[5] (en) René Magritte: This is Not A Biography. Matteson Art. Geraadpleegd op 13 november 2023.

[6] Op de openingsdag van de Internationale Surrealistische Tentoonstelling van 1936 begeleidde de Britse dichter David Gascoyne Legge, die verkleed was als de "Surrealist Spook", naar Trafalgar Square. Daar ging ze voor de Trafalgar-leeuwen staan terwijl Claude Cahun foto's maakte, terwijl er duiven op haar uitgestrekte armen begonnen te zitten. Vanaf Trafalgar Square ging de groep naar Haymarket en Piccadilly en vandaar naar de New Burlington Galleries. Op het moment dat André Breton de tentoonstelling officieel open verklaarde, dwaalde Legge door de menigte van de galerij met een kunstbeen met een zijden kous als rekwisiet.

[7] "Voordat hij Brussel verliet, hoorde Magritte, die zelf geen toonbeeld van trouw was, dat zijn vrouw, Georgette, een affaire had met de dichter Paul Colinet. Hij vroeg hij de echtscheiding aan. Magritte was er echter dusdanig door geobsedeerd dat hij kort na zijn aankomst in Carcassonne het plan opvatte om naar Brussel terug te keren om haar te heroveren. Omdat er geen treinen meer reden, huurde hij een fiets en beweerde, ondanks waarschuwingen van zijn vrienden, op deze manier Brussel te kunnen bereiken. Vier uur na zijn vertrek keerde hij uitgeput terug. De liefde werd verslagen door de steilheid van de kusten van de Aude. Begin augustus kreeg hij eindelijk een paspoort en kon hij naar naar België terugkeren. En daar, een wonder van de hartstocht, keert Georgette naar hem terug" Vertaling van Philippe Dagen, "Exposition: à l’Orangerie, Magritte au soleil de Georgette", Le Monde, 14 juni 2021)

[8] (fr) Une Bibliothèque des Avant-gardes : Paul Destribats (1926-2017) 5 e et dernière partie. Christie's (2022). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[9] René Magritte, Portrait van Georgette, 1921. Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (1921). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[10] Jacques Meuris (1990). René Magritte. Taschen, Cologne, p. 14. ISBN 3-8228-0515-7..

[11] (en) Rene Magritte Print - Georgette at the Piano Newly Custom Framed. Liveauctioneers. Geraadpleegd op 13 november 2013.

[12] (fr) René Magritte, Portrait de Georgette au bilboquet [1926]. Centre Pompidouf (1926). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[13] (en) Anne Umland, Magritte’s Grand Illusions. Artnews (5/9/2013). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[14] Georgette Magritte(1934). Wikiart. Geraadpleegd op 13 november 2023. .

[15] René Magritte, Georgette. Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (1937). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[16] (en) Portrait of Georgette Magritte, 1944 (oil on canvas). Bridgeman images.

[17] (en) René Magritte, Portrait of Georgette Magritte. Oil Painting Wholesale. Geraadpleegd op 13 november 2023.

[18] (fr) LA FIDÉLITÉ DES IMAGES. Cinématèque. Geraadpleegd op 13 november 2023.

[19] (en) Borin Van Loon, Georgette. (Oil on board) 837 x 590mm (2016). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[20] ttps://www.youtube.com/watch?v=-lj5RgpgfPE

[21] (en) Paul Simon, René And Georgette Magritte With Their Dog After The War (1981). Geraadpleegd op 13 november 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

PROFILPELAJAR.COM

Georgette Magritte

Biografie

Deelname aan collectieve werken

Model van René Magritte

Film

Georgette Magritte als onderwerp bij andere kunstenaars

Read other articles:

Strada statale 680 San Zeno-Monte San Savino

Boyd C. Fugate

Tom Cooper (cricketer)

Octobre 1962

James L. Seward (New York politician)

Hudson's Bay Company

Alexandre Dumas

Greater London

Potential energy

Verona Beach State Park

تقنية خيوط المعالجة الفائقة

Anemometer

Nube Interestelar Local

Monohull

Harold Pinter

War on Drugs

Droit d'enregistrement

Hệ hô hấp

Bonn

Conservatism in Russia