Gaius Poppaeus Sabinus was een Romeins politicus en broer van Quintus Poppaeus Secundus.

Gaius werd in 9 n.Chr. aangesteld als consul. Hij werd vervolgens in 12 stadhouder van Moesia en kreeg later onder Tiberius nog Achaea en Macedonia als provinciën erbij, die hij tot aan zijn dood (35) bleef besturen. Wegens zijn overwinning op de Thraciërs werden hem in 26 de insignia triumphalia toegekend.^[1] Hij was de vader van Poppaea Sabina maior, moeder van Poppaea Sabina, een van de echtgenotes van Nero.

Toen in 31 bij de Cycladen een man zich voor Drusus, de zoon van Germanicus, die reeds het jaar tevoren wegens deelname aan een vermeende samenzwering tegen de keizer was gevangengezet, uitgaf, spoedde Poppaeus zich ernaartoe en stelde vast, dat de valse Drusus een zoon van een zekere Marcus Silanus was, mogelijk de consul suffectus van 15 n.Chr.^[2]

Volgens Tacitus dankte Poppaeus, die zijn ambt goed uitvoerde, maar geen uitzonderlijke vaardigheden bezat, zijn carrière aan zijn vriendschap met twee keizers.^[3]

• Cass. Dio, LVI (index), LVIII 25.
• Suet., Vesp. 2.
• Tac., Ann. I 80, IV 46, V 10, VI 39, XIII 45.

• art. Poppaei (1), in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 1920³, p. 502.