Zie Ezelpoort (straat) voor de gelijknamige straat.

De Ezelpoort is een van de vier overgebleven Brugse stadspoorten.

De poort hoort bij de tweede Brugse stadsomwalling uit 1297. Ze werd in 1369 herbouwd door Bruggelingen Jan Slabbaert en Mathias Saghen naar het voorbeeld van de Smedenpoort en Boeveriepoort. In de 17de eeuw werd ze in verschillende fasen (1615, 1632, 1677) ingrijpend verbouwd. Grondige restauratie in 1991-1993.

Kenmerkend aan deze poort is dat ze, net als de Smedenpoort, volledig omringd is door water. Tegenwoordig wordt de poort enkel gebruikt door voetgangers en fietsers.

De poort werd vroeger soms ook aangeduid als de Oostendsche Poort (Porte d'Ostende), omdat ze uitliep op de weg naar Oostende.

Binnenin de poort huist sinds 2010 de administratie van Anima Eterna Brugge, het orkest van Jos Van Immerseel. Dit muziekgezelschap is het huisorkest van het Concertgebouw.

• Adolphe DUCLOS, Bruges, histoire et souvenirs, Brugge, 1910.
• Marc RYCKAERT, Brugge, historische stedenatlas, Brussel, 1991.
• Brigitte BEERNAERT e. a., Ezelstraat 122, Ezelpoort en Anima Eterna Brugge, in: De vier elementen, Open Monumentendag 2010, Brugge, 2010.
• Brigitte BEERNAERT e. a., De Ezelpoort, in: 'Conflict', Open Monumentendag 2011, Brugge, 2011.
• Brigitte BEERNAERT e.a. de Ezelpoort, in: Het beste van 25 jaar, Open monumentendagen 2013, Brugge, 2013.
• Christophe DESCHAUMES e.a., Ezelstraat 122, de Ezelpoort, in: Erfgoed nu, vroeger en in de toekomst. Open monumentendag 2014, Brugge, 2014.
• Christophe DESCHAUMES e.a., Ezelstraat 122, de Ezelpoort, in: Brugge neoklassiek, Open Monumentendagen 2017, Brugge, 2017.
• Christophe DESCHAUMES, De Ezelpoort, in: Brugge 2018. Open monumentendag, Brugge, 2018.

• Ezelpoort (straat)

Zie de categorie Ezelpoort (Brugge) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.