Chladni werd door zijn vader naar de Universiteit van Wittenberg gestuurd om rechten te studeren. Na die studie verdiepte hij zich echter in de muziek en in de wetenschap. Hij richtte vanaf 1782 zijn huis in om experimenten te doen, waarbij hij zich vooral verdiepte in trillende vlakken. Deze trillingen waren te complex om wiskundig te beschrijven, en daarom zocht Chladni naar een experimentele methode.
Om die trillingen zichtbaar te maken, liet hij zich inspireren door de figuren die Georg Christoph Lichtenberg zichtbaar had gemaakt door elektrische ontladingen. Dat deed hij door poeder op elektrisch geladen barnsteen te strooien.
Chladni-patronen van de achterzijde van een gitaar. Specifieke resonantietoonhoogtes vertonen een ander patroon
Zijn naam is verbonden aan de Chladni-patronen, patronen die ontstaan door heel fijn en licht poeder (zand of lycopodiumpoeder) te strooien op een trillend vlak, zoals het blad van een gitaar of een viool. Door de trillingen tekenen zich in het poeder de "knopen en buiken" af van staande golven.
Bibliografie
Entdeckungen über die Theorie des Klanges. Leipzig 1787
Die Akustik. Leipzig 1802 Franse vertaling Traite d’ acoustique, Paris 1809 en in Neue Beiträge zur Akustik, Leipzig 1817
Beiträge zur praktischen Akustik und zur Lehre vom Instrumentenbau. Leipzig 1821
Über den Ursprung der von Pallas gefundenen und anderer ihr ähnlicher Eisenmassen. Leipzig en Riga 1794
Über Feuermeteore. Wenen 1820
Über die Hervorbringung der menschlichen Sprachlaute, Leipzig 1824
„Wellenlehre auf Experimente gegründet, oder über Wellen tropfbarer Flüssigkeiten, mit Anwendung auf Schall und Lichtwellen“
Kurze Übersicht der Schall und Klanglehre, nebst einem Anhange die Entwicklung und Anordnung der Tonverhältnisse betreffend 1827
Biografieën en boeken over E. Chladni
Rossing T.D. (1982) Chladni's Law for Vibrating Plates, American Journal of Physics 50, 271–274
Marvin U.B. (1996) Ernst Florenz Friedrich Chladni (1756–1827) and the origins of modern meteorite research, Meteoritics & Planetary Science 31, 545–588
