Eric Lobron kwam op vijfjarige leeftijd naar Duitsland en groeide op in Wiesbaden, waar hij bij de Schachgemeinschaft im BKA met schaken in aanraking kwam en zijn eerste toernooien speelde. In 1978 werd hij in Dillingen an der Donau jeugdkampioen van Duitsland.
In 1980 won hij in Bad Neuenahr met 8 pt. uit 11 ronden 'Zwitsers' het kampioenschap van Duitsland, met een vol punt voorsprong op de achtervolgers.[1] Niet lang daarna brak hij zijn rechtenstudie af en werd professioneel schaker.
In 1998 werd hij 9e in het derde internationale schaaktoernooi in Bad Homburg. Viktor Kortsjnoj werd eerste. In datzelfde jaar nam hij deel aan een schaaktoernooi in Bad Wiessee waar hij tweede werd, na te hebben gewonnen van de latere FIDE-wereldkampioen Aleksandr Chalifman; de toernooiwinnaar was Chalifman.
In 2003 werd het Ordix open toernooi in Mainz verspeeld, waar Lobron een gedeelde tweede plaats bereikte.
In het Corustoernooi in 2004 te Wijk aan Zee eindigde Eric Lobron in de B-groep op de dertiende plaats, na Friso Nijboer die twaalfde werd. Daniël Stellwagen werd zesde.
Op 26 en 27 november 2004 werd in Tallinn (Estland) het Keres Memorial verspeeld dat gewonnen werd door Viswanathan Anand met 5 punten uit 5 wedstrijden. Aleksandr Chalifman werd tweede met 3 punten terwijl Lobron met 2.5 punt op de derde plaats eindigde.
Van 2004 tot 2014 had hij een verhouding met de uit Estland afkomstige schaakfunctionaris en supermodelCarmen Kass.[7][8][9]
Nationale teams
Otto Borik, Eric Lobron en Heikki Westerinen; Schaakolympiade 1980 op MaltaEric Lobron (foto Carla Amse)
Lobron nam met het Duitse team deel aan de Schaakolympiades van 1980, 1982, 1984, 1988, 1990, 1992, 1994 en 1996. In 1990 behaalde hij daarbij in Novi Sad aan bord 3 het op twee na beste individuele resultaat.[10]
In de viersporige Duitse bondscompetitie werd Lobron in totaal 28 keer ingezet voor TSV Schott Mainz[13], waarvoor hij na de oprichting van de eensporige bondscompetitie ook in seizoen 1980/81 speelde. Van 1981 tot 1983 speelde hij voor Königsspringer Frankfurt, van 1983 tot 1990 en van 1999 tot 2002 voor SG Solingen, waarmee hij in 1987 en in 1988 kampioen van Duitsland werd en in 1990 de European Club Cup won[14], van 1990 tot 1992 voor FTG Frankfurt, van 1992 tot 1994 voor SC Stadthagen en van 1994 tot 1997 voor SV Empor Berlin. De Zweedse bondscompetitie won Lobron in 2004 met SK Rockaden Stockholm.
Sinds 2015 speelt hij in Duitsland opnieuw voor TSV Schott Mainz, nu in de tweede klasse van de bondscompetitie, afdeling Zuid.
Boek
Met Frank Grzesik: Schacholympiade Thessaloniki 1984, Edition Marco, Schachverlag Nickel, Berlin 1985, ISBN 3-924833-02-8.
