Don't Let the Sun Go Down on Me is een nummer van de Britse muzikant Elton John uit mei 1974. Het was de eerste single afkomstig van zijn album Caribou. Het nummer werd geschreven door John en zijn muzikale partner Bernie Taupin. Het nummer is geschreven in C majeur.
Tekst en muziek
In de tekst zingt Elton voor iemand die hij heeft geholpen, maar hem nu afwijst. Het nummer werd samen met de andere nummers geschreven in een periode van tien dagen in januari 1974.
In 1974 had de oorspronkelijke plaat niet veel succes, dit grote succes kwam in 1991 als duet tussen John en George Michael. Het duo trad met het nummer op tijdens het Live Aid concert van zaterdag 13 juli 1985 en nam een liveversie op tijdens een concert in het Wembley Stadium op 25 maart1991. Tijdens dit concert was Elton John een verrassingsact tijdens het concert van George Michael. Het duet werd een enorme hit toen het later dat jaar werd uitgebracht op single. De nieuwe versie bereikte de eerste plaats in verschillende landen en is de enige nummer 1-hit van de jaren 90 in de Verenigde Staten die live werd opgenomen.
Het beeldmateriaal wat gebruikt wordt in de videoclip van Don't Let the Sun Go Down On Me is niet afkomstig van hetzelfde concert. "De clip werd gefilmd op meerdere dagen", zo bevestigde Michael Pagnotta, die de publiciteit van George Michael regelde. "Het werd opgenomen in een vliegtuighangar waar George geoefend had; Elton kwam op een avond langs en ze oefenden het nummer samen. De uiteindelijke versie van het nummer werd opgenomen tijdens een live-concert in Chicago in oktober. Het concert was een onderdeel van de Cover to Cover tour en toen Elton het podium opkwam werd het publiek gek".
Het nummer is terug te vinden op het Love Song compilatiealbum van Elton John. De opbrengsten van de single werden verdeeld over tien goede doelen voor kinderen, aids en onderwijs.
