Steve Wariner is een Amerikaanse countryzanger, songwriter en gitarist. Zijn discografie omvat negentien studioalbums (een kerstalbum meegerekend), zes verzamelalbums en vijfenvijftig singles. Van zijn studioalbums zijn er drie met goud gecertificeerd door de Recording Industry Association of America (RIAA) voor de verkoop van elk 500.000 exemplaren: I Am Ready uit 1991 en Burnin' the Roadhouse Down en Two Teardrops uit respectievelijk 1998 en 1999. I Am Ready was Wariners eerste publicatie voor Arista Records Nashville na een lange periode bij RCA Records en MCA Records Nashville en Burnin' the Roadhouse Down, zijn eerste voor Capitol Records.

Van zijn vijfenvijftig solo-singles heeft Wariner negen keer de #1 in de Billboard country charts bereikt. Zijn eerste was All Roads Lead to You in 1981, gevolgd door twee streaks van drie opeenvolgende #1 elk: Some Fools Never Learn, You Can Dream of Me en Life's Highway tussen 1985 en 1986, en Small Town Girl, The Weekend en Lynda tussen 1986 en 1987, gevolgd door Where Did I Go Wrong en I Got Dreams, beide in 1989.^[1]

Wariner is ook te zien geweest als gastartiest op singles van Nicolette Larson, Glen Campbell, Mark O'Connor, Anita Cochran en Clint Black en heeft met Garth Brooks als gastvocalist op twee van zijn eigen singles gespeeld. Wariners gastoptreden op Cochrans hit What If I Said eind 1997-begin 1998 werd Wariners tiende #1 hit, evenals zijn eerste Billboard Hot 100 hit op #59. Hoewel hij na dit nummer nooit een #1 countryhit had gehad, bereikten zijn singles Two Teardrops en I'm Al Taken (de laatste heropname van zijn debuutsingle uit 1978, die dat jaar een piek op #63 bereikte) #30 en #42 in de hitlijsten en bereikten ook de Top 5 in de countrychart.^[1] Wariners laatste Top Tien countryhit was zijn gastvocaal op Blacks single publicatie Been There uit 2000, een #5 country- en #44 pophit.^[1]

Naast zijn single publicaties en gastoptredens, werkte Wariner samen met Lee Roy Parnell en Diamond Rio aan een vertolking van Workin' Man Blues, die #48 bereikte in de hitlijsten van Jed Zeppelin.^[2] Hij heeft ook een coverversie van Get Back van het The Beatles-tribute-album Come Together: America Salutes The Beatles uit 1995 en een kerstpublicatie van het album Shimmy Down the Chimney met meerdere artiesten van Capitol Records uitgebracht.^[1]