DINCH

DINCH
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van DINCH
Algemeen
Molecuul­formule C26H48O4
IUPAC-naam di-isononyl-1,2-cyclohexaandicarboxylaat
Molmassa 422,64104 g/mol
SMILES
CC(C)CCCCCCC1(CCCCC1(CCCCCCC(C)C)C(=O)[O-])C(=O)[O-]
InChI
1S/C26H48O4/c1-21(2)15-9-5-7-11-17-25(23(27)28)19-13-14-20-26(25,24(29)30)18-12-8-6-10-16-22(3)4/h21-22H,5-20H2,1-4H3,(H,27,28)(H,29,30)/p-2
CAS-nummer 166412-78-8
Wikidata Q161456
Beschrijving Heldere, kleurloze vloeistof
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid (bij 20°C) 0,944 - 0,954 g/cm³
Kookpunt 240-250 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

DINCH is de afkorting van di-isononyl-1,2-cyclohexaandicarboxylaat, een organische verbinding met als brutoformule C26H48O4. Het is een di-ester van het dicarbonzuur 1,2-cyclohexaandicarbonzuur.

Synthese

DINCH wordt bereid uit di-isononylftalaat (DINP), door de benzeenring daarvan volledig te hydrogeneren met waterstofgas.[1][2] Di-isononylftalaat is geen zuivere stof maar een mengsel van ftaalzuurdiesters met primaire verzadigde en vertakte koolstofketens (met een lengte tussen 8 en 10 koolstofatomen), waarvan het merendeel ketens zijn met 9 koolstoffen. De precieze samenstelling hangt af van de gebruikte productiemethode.

Toepassingen

DINCH werd in 2002 door BASF op de markt gebracht als weekmaker voor pvc ter vervanging van de ftalaatweekmakers, waarvan het gebruik aan beperkingen onderhevig is omwille van mogelijke gezondheidseffecten. BASF gebruikt als merknaam Hexamoll DINCH. DINCH is uitvoerig getest en wordt gezien als veilig alternatief en geschikt om te worden verwerkt in pvc dat voor gevoelige toepassingen bedoeld is, zoals medische toepassingen (intraveneuze buisjes bijvoorbeeld), kinderspeelgoed of artikelen die in contact komen met voedingswaren.

Sedert de lancering van DINCH is het gebruik ervan sterk toegenomen. In oktober 2006 kondigde BASF aan dat het de productiecapaciteit van deze weekmaker in Ludwigshafen zou verhogen tot 100.000 ton/jaar.[3]