Charles Houvenaghel, geboren als Karel Houvenaghel (Nieuwpoort, 4 augustus 1878 – Parijs, 15 februari 1966) was een Belgisch akoesticus wiens werk gericht was op het verbeteren van blaasinstrumenten met behulp van wetenschappelijke methoden.[1]
Hij werd in zijn tijd erkend als de grootste akoesticus sinds Adolphe Sax.[2]
In 1931 vond hij het 'Rationeel Integraal' systeem uit voor saxofoon, een bewerking van het Böhm-systeem.[3][4][5]
Hij is begraven op het cimetière de Belleville.
Bronnen
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Charles Houvenaghel op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Musée des instruments à vent: https://www.facebook.com/MuseeMiv/posts/4251089428241544/
- ↑ https://rousseaumouthpieces.com/artistry-of-eugene-rousseau/saxophone-design/. Gearchiveerd op 28 januari 2023.
- ↑ Stephen Cottrell, The Saxophone., New Haven, Yale University Press, coll. « Yale Musical Instruments Series », 2013, 352 p. ISBN 978-0-300-10041-9, lire en ligne [archive]), p. 88
- ↑ Michael Segell, The Devil's Horn : The Story of the Saxophone, from Noisy Novelty to King of Cool., Farrar, Straus and Giroux, 2005, 336 p. ISBN 978-1-4299-3087-1
- ↑ Voichita Bucur, Handbook of Materials for Wind Musical Instruments., Springer Nature, 2019, 827 p. ISBN 978-3-030-19175-7,