Rafael Rodríguez volgde basis- en middelbaar onderwijs in zijn geboortestad. Rodríguez sloot zich aan bij het Studentendirectorium en werd spoedig tot leider daarvan gekozen. Daarnaast was hij hoofdredacteur van het blad van het Studentendirectorium, Juventud ("Jeugd") en studeerde hij rechten aan de Universiteit van Havana. In Juventud ageerde hij sterk tegen de dictatuur van president Gerardo Machado. Na de val van Machado in 1933 werd hij tot burgemeester van Cienfuegos gekozen.
In de jaren '30 onderscheidde hij zich als schrijver en was hij oprichter van de literaire club Ariel. In 1934 richtte hij de krant Segur op, het orgaan van Ariel. In 1935 raakte hij betrokken bij de partijkrant van de communistische Volkssocialistische Partij, Resumen. Deze krant werd nog in hetzelfde jaar verboden. Hij sloot zich uiteindelijk aan bij de Volkssocialistische Partij.
Samen met linkse schrijvers richtte hij in 1936 het journaal Mediodía ("Middag") op. In 1942 werd hij hoofdredacteur van het marxistische tijdschrift Dialéctica ("Dialectiek").
Rodríguez, sedert 1939 lid van het Nationaal Comité van de Volkssocialistische Partij, was scherp gekant tegen de Batista-dictatuur (1952-1959). In 1959, na de victorie van de revolutionairen van Castro, werd hij tot directeur van de krant Noticias de Hoy ("dagelijks Nieuws") benoemd (tot 1962). Van 1961 tot 1962 was hij hoogleraar aan de Economische School van de Universiteit van Havana.
Rafael Rodríguez bekleedde ook de post van voorzitter van de Nationale Commissie voor Economische Wetenschappen en Techniek en de post van vicepremier van Cuba (1972-1976).
