De Bristol Bloodhound BL-64 was een in de jaren 50 van de twintigste eeuw in Engeland ontwikkelde grond-lucht-raket. Het Bloodhound-systeem was het hoofdluchtverdedigingswapen van de Britse krijgsmacht en werd vanaf 1958 gebruikt door de Royal Air Force (RAF) en de krijgsmachten van Australië, Singapore, Zweden en Zwitserland.
De Bloodhound diende gedurende bijna de gehele periode van de Koude Oorlog in de RAF. De Bloodhound Mk 1 werd in december 1958 voor het eerst operationeel; de laatste Mk2-eenheid werd in juli 1991 gedeactiveerd. Het Bloodhound-systeem werd ook in het buitenland ingezet; er werden 783 stuks afgeleverd.
Geschiedenis
In 1947 werd het contract voor de levering van een grond-lucht afweerraket tegen hoog binnenkomende doelen gesloten met de fabrikant Bristol Aeroplane Company en Ferranti Ltd. (nu beiden deel uitmakend van BAE Systems). Dit project, dat oorspronkelijk bekendstond onder de naam Red Duster, werd later veranderd in Bloodhound.
Mark 1. De Britse Bloodhound Mk1 eenheden werden vanaf 1958 operationeel. De Mk1 werd gebruikt als primaire luchtverdediging van de V-Force bases en een operationele raketeenheid lag altijd binnen 5 mijl van de vliegbases waar de V-Force bommenwerpers waren gestationeerd.
De volgende RAF eenheden waren operationeel met het Bloodhound Mk 1 systeem:
21e Wing - Lindholme
94 Sqn - Misson 1960-1964
112 Sqn - Breighton 1959 -1965
247 Sqn - Carnaby 1960-1963
24e Wing - Watton
242 Sqn - Marham 1959 - 1964 (32 secties)
263 Sqn - Watton. 1959 - 1964
266 Sqn - Rattlesden 1960 - 1964
148e Wing - North Coates
141 Sqn - Dunholme Lodge 1959 – 1964
25 Sqn - North Coates 1963 – 1964
222 Sqn - Woodhall Spa 1960 – 1964
112 Sqn - Woodhall Spa 1965 – 1967
264 Sqn - North Coates 1958 - 1963 (eerste eenheid met 24 secties)
151e Wing - North Luffenham
62 Sqn - Woolfox Lodge 1964-1967
257 Sqn -Warboys 1963 -1967
Ook buitenlandse eenheden waren operationeel met het Bloodhound Mk 1 systeem:
Bij de Australische luchtmacht (RAAF) was 30 Sqn - Williamtown 1961 - 1968.
De Zweedse luchtmacht had diverse Mk1 batterijen; locaties onbekend.
Ook Zwitserland had Mk1 eenheden; locaties en eenheden onbekend.
Mark 2. De type 83 Yellow river pulserende rondzoek radar van het Mk1 systeem bleek zeer gevoelig voor grondstoring te zijn en hierdoor werd het radarzicht op lage hoogten ongunstig beïnvloed. De type 83 radar werd vervangen door de continu zendende Ferranti rondzoek radar type 86 Firelight en type 87 Scorpion. Deze waren veel minder storingsgevoelig. Ook kreeg de Mk2 een krachtige Thor raketmotor waarmee een veel hoger en groter bereik dan zijn voorganger gegarandeerd werd. De eerste site die specifiek voor het Mk2 systeem was opgezet was in 1964 op RAF West Raynham, Norfolk.
De volgende RAF eenheden waren operationeel met de Bloodhound Mk 2 uitgerust met type 87 AEI Blue Anchor Firelight radar en met type 86 Ferranti Indigo Corkscrew Scorpion radar:
25 Sqn - North Coates 1963-1970 met type 87 en 86 radar
Brüggen (W-Dld) A flight & HQ 1971-1983
Laarbruch (W-Dld) C flight 1973-1983
Wildenrath(W-Dld) B flight, 1971-1978 allen met type 86 radar
25 Sqn - Barkston Heath (A flight) 1983- 1989
Wyton (B&D flight &HQ) 1983 - 1989
Wattisham (C flight) 1984- 1988 allen met type 87 en type 86 radar
Malta 1969- 1971 met type 86 radar
33 Sqn - Butterworth (Penang, Maleisië) 1965-1970 met type 87 radar
Kuching (Maleisië) 1966-1967
41 Sqn - West Raynham 1965 – 1970 type 87 en type 86 radar (elk 3 stuks)
El Adem (Libië) 1967-1968, 1 sectie met type 86 radar
Cyprus 1969 – 1970, 1 sectie met type 86 radar
North Coates
Misson
85 Sqn - West Raynham, (3x type 87 2x type 86 tot 1986. Daarna 5x type 86)
North Coates
Bawdsey
Coltishall
Wyton
Barkston Heath
Woolford Lodge
Wattisham allen van 1975-1993 met type 87 en type 86 radar
112 Sqn Paramali (Cyprus) 1968 – 1975 met type 87 radar
Barkston Heath 1975 -1983
Alle Britse Bloodhound eenheden werden ondersteund door
Wyton Bloodhound Training Unit RAF Newton (UK)
Bloodhound Support Unit RAF West Raynham (UK)
Bloodhound Support Unit Edinburgh (Schotland)
Bloodhound Firing Unit Aberporth (UK)
Bloodhound Firing Unit Donna Nook (UK)
De buitenlandse Bloodhound Mk2 eenheden waren:
Singapore. In Zuidoost-Azië was het Mk2 systeem van 1964-1973 met type 87 en type 86 radar (elk 2 stuks) eerst ingezet bij 65 Squadron op RAF Seletar, Singapore. Bij de terugtrekking van de Britse troepen in 1968 kocht Singapore de complete Bloodhound systemen van 65 Squadron en werd het Singapore Air Defence Command 170 Squadron opgericht dat van 1973 – 1998 operationeel was.
Birma. In 1999 verkocht Singapore een van deze Mk2 systemen aan Birma dat het systeem nu nog steeds operationeel heeft!
Zweden had onder de aanduiding Luftvårnrobotsystem 68 (LvRB68) gedurende 1964 – 1972 12 Mk2 systemen met de Ferranti Firelight AD10 radar operationeel in de eenheden:
LvRB68 F8 Barkaby
F10 Ăngelholm
F12 Kalmar
F13 Norrköping
F17 Ronneby
Zes rondzoekradars werden behouden tot 1974 (Fenix). Negen radars werden teruggezonden naar Engeland voor ombouw en vervanging van type 87 radars.
Zwitserland had onder de aanduiding BL64 gedurende 1964-1999 het Mk2 systeem onder zeer hoge paraatheidsgraad operationeel in zes afweerbatterijen met elk minimaal acht 8 secties. Deze waren uitgerust met de AEI Scorpion type 87 radar en opgesteld in
De batterij Gubel bij Menzingen (kanton Zug) Locatie Deze is nu ingericht als museum en de enige complete overgebleven site ter wereld. Alle andere sites werden geruimd.
Er was ook een nieuwe exportversie, de Bloodhound 21, gepland. Deze was uitgerust met minder geavanceerde electronic countermeasures-apparatuur (ECM).
Vanaf 2006 is het enige grond-lucht-afweersysteem in de RAF het Rapier-raketsysteem. Dit heeft echter wat hoogte en afstand betreft een veel kortere reikwijdte.
