Het bisdom Parma werd in de 4e eeuw opgericht en was suffragaan aan het aartsbisdom Milaan. In het midden van de 5e eeuw werd Parma suffragaan aan het aartsbisdom Ravenna. Op 10 augustus 1058 werd de kathedraal van Parma door brand verwoest. Buiten de toenmalige stad werd in 1059 op de plek van een vroegchristelijke basilica begonnen met de bouw van de nieuwe kathedraal. Deze kwam in 1074 gereed en werd in 1106 ingewijd door paus Paschalis II. Op 3 januari 1117 raakte deze kerk door een aardbeving zwaar beschadigd waarna hij weer herbouwd werd.
