De Aula van de Technische Universiteit Delft is een gebouw uit 1966 in Delft, ontworpen door Jo van den Broek en Jaap Bakema van het bureau Broekbakema. Het is een van de weinige brutalistische gebouwen van Nederland.
Geschiedenis
In de tijd dat de Technische Hogeschool Delft nog in de Delftse binnenstad was gevestigd, bevond de Aula zich onder meer tussen 1923 en 1966 in de 15e-eeuwse Sint-Hippolytuskapel.[1]
Na de Tweede Wereldoorlog kwam de bouw voor een nieuw campus voor de toenmalige Technische Hogeschool Delft ter sprake.[2] Op 10 juli 1948 kwam dit tot het opstellen van een uitbreidingsplan en werd er een plan- en bouwplanbureau opgezet. Rijksbouwmeester Gijsbert Friedhoff was verantwoordelijk voor het aanstellen van architecten voor de wijk: Ad van der Steur zou het westelijke deel van de Mekelweg krijgen, Dirk Roosenburg het oostelijke deel en Jo van den Broek het gebied rond de Rotterdamseweg. Echter, door een samenloop van omstandigheden, waaronder het overlijden van Roosenburg, kreeg Van den Broek het oosten van de Mekelweg toegewezen voor de bouw van de faculteitsgebouwen Bouwkunde en Civiele Techniek en de Aula.
Oorspronkelijk was het gebouw niet bedoeld voor gebruik door de TU Delft zelf, maar als congreslocatie op de TU campus.[2]
Sinds 2009 is het gebouw geclassificeerd als Rijksmonument.[3]
In 2018 kreeg de TU Delft €146.000 subsidie van de Amerikaanse Getty Foundation voor de restauratie en onderzoek van het gebouw, in het kader van het project 'Keeping it Modern'.[3][4]
Architectuur
De Aula is een kenmerkend gebouw van het brutalisme: er is een overvloed aan beton in het gebouw, waarvan veelal de wapening nog zichtbaar is. De bekisting is in het zicht gehouden als architectonisch element.
De constructie van het auditorium was destijds een vrij complexe opgave: een uitkragende bak van 34,5 meter welke 1360 ton aan belasting uitoefent op voornamelijk twee kolommen bij de ingang van het gebouw zou onmogelijk zijn, ware het niet voor de toepassing van voorgespannen beton. Kabels vanuit de leidingschachten bij het auditorium trekken de bak als het ware naar zich toe. Verder zorgen verstevigingsribben in de bak voor extra stabiliteit in de constructie.[5]
De dakconstructie bestaat uit een lichte vouwconstructie, welke over de bak van het auditorium uitkraagt. Deze wordt onder meer stabiel door een moment dat ontstaat in de leidingschacht.[5][6]
Ten tijde van de oplevering in 1966 was de Aula het zwaarste gebouw van Nederland met een constructie van voorgespannen beton.[7] Daarnaast is er zo'n 35 kilometer aan voorspanningskabels te vinden in de constructie.[5]
Het gebouw heeft in de loop der jaren de bijnaam 'De Kikker' gekregen, vanwege de brede voorkant en de twee pootjes.[8]
Voorzieningen
De aula beschikt over een auditorium met een capaciteit van 1.040 stoelen aan de voorzijde van het gebouw[9], evenals vier andere collegezalen met elk ongeveer 300 stoelen aan de achterzijde. Voor promoties worden de Senaatszaal en de Frans van Hasseltzaal gebruikt.
Verder beschikt de Aula over een zelfbedieningsrestaurant[10] en een TU-Shop waar kleding en promotiematerialen te verkrijgen zijn.[11]
Galerij
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Eekhout, Luc, Kort overzicht van de geschiedenis van het gebouw. Gearchiveerd op 18 januari 2016. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ a b Meurs, Paul, van der Graaf, Gerdien; van Doorn, Johanna & Zwarteveen, Benjo (2018). Technische Universiteit Delft:Cultuurhistorisch onderzoek. SteenhuisMeurs BV, Paterswolde, p25. Gearchiveerd op 6 mei 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ a b de Gram, Paul, Restauratieonderzoek Aula TU Delft. Monumentaal (12 oktober 2018). Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ Website van de Getty Foundation over de Aula. Gearchiveerd op 25 juni 2021.
- ↑ a b c den Hollander, Jan-Pieter, [https://web.archive.org/web/20190828024015/http://www.jpdh.info/pdf/Bouwwereld100_AulaTUDelft.PDF Voorspanning in
auditorium]. Bouwwereld (6 december 2004). Gearchiveerd op 28 augustus 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ Architectuur.org. Gearchiveerd op 22 oktober 2020.
- ↑ Apekool. Delta (18 december 1997). Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ Erfgoedbekeken, Bibliotheek TU Delft. Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
- ↑ Zaalinfo Auditorium TU Delft. Gearchiveerd op 16 mei 2019.
- ↑ TU Delft Horeca. Gearchiveerd op 21 september 2019.
- ↑ Veltkamp, Martijn, Kledingvoorschrift: alleen dragen buiten Delft. Delta (2 december 1999). Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 21 september 2019.
