Antoon Carette was een kleinzoon van Alfred Carette, koster van de Brugse H. Magdalenaparochie, belangrijk binnen de West-Vlaamse kostersbond en de Bond van grote en jonge gezinnen. De vader van Antoon, Antoine Carette senior (Brugge, 1911 - Staden, 1985), was bij filmproductie betrokken, als producer (Orion Films), scenarist, cineast en acteur. Naast eigen werk, stond hij vaak in voor de organisatie, wanneer Franse filmploegen (zoals bv. Jacques Brel) in België actief waren. De moeder van Antoon was de declamatrice en toneelspeelster Magda Vrielynck (Brugge, 23 mei 1914 - 9 april 2009). Hij had drie broers, onder wie de dichter Hendrik Carette.
Na zijn televisiejaren keerde hij naar Radio West-Vlaanderen terug, waar hij zich eveneens met heel wat literaire programma's bezighield. Zo interviewde hij er langdurig de oud-eersteminister Achiel Van Acker die er in het West-Vlaams zijn herinneringen opdiste. In 1984 interviewde hij de Franse dirigent Jean-Claude Casadesus.
De directeur van Radio West-Vlaanderen uit die periode, Frank Deleu, getuigde over hem: "Toon was een erudiet man: belezen, veel kennis, veel stijl, veel hoffelijkheid. Hij heeft grote dingen gedaan voor de BRT, die nu al lang niet meer mogelijk zijn bij de VRT. Hij heeft het er ook moeilijk gehad. Jammer dat hij de laatste jaren stil geworden was, want zijn kennis had nog veel dienst kunnen bewijzen."
Gezelle
Carette was een zeer belezen man en hij woonde veertig jaar lang in de Brugse Wulfhagestraat omringd door boeken, die hij met kritische belangstelling las. Hij was daarbij een eminent kenner van het werk van Guido Gezelle. Die liefde had hij opgedaan door het luisteren naar de declamatie van Gezellegedichten, waar zijn moeder een specialiste in was. Hij publiceerde in 2009 een twintigtal van door hem in het Frans hertaalde gedichten van de meester.
Theater
In 1967 behoorde hij met Tony Willems en Pieter Van Haverbeke tot de oprichters van het Centrum voor Theaterstudie. Op de zolder boven de boekhandel Raaklijn in de Noordzandstraat in Brugge werden hedendaagse toneelwerken opgevoerd, kort nadat ze in Parijs in première waren gegaan. Het ging om werk van twee jonge auteurs, Fernando Arrabal (Fando en Lis) en Eduardo Manet (De Nonnen), die buiten een kleine kring van kenners nog ruimschoots onbekend waren. Het initiatief kende succes. Het bracht de toneelgroep zelfs in Parijs waar hij De Nonnen opvoerde in het Théatre de l'Epée de Bois. Daarnaast speelden ze ook De Bruiloft van Bertold Brecht.
Monumentenzorg
Carette stond ook mee aan de wieg van de activiteiten voor monumentenzorg die werden ontwikkeld door de in 1965 opgerichte vzw Marcus Gerards. Een van de eerste activiteiten van de vereniging was het realiseren van een diamontage, die onder de titel Een stad naar de maat van de mens bij talrijke verenigingen de belangstelling voor het Brugse erfgoed en de leefbaarheid van de stad ging aanwakkeren en meteen de heersende afbraakwoede aanklaagde. Carette werkte mee aan het scenario en de teksten. Hij nam de regie op zich, zorgde voor de fotografen (Guido Dobbelaere en Gewijde Steel), voor het inspreken van de teksten door Leen Persijn en voor de muziekbegeleiding die hij koos uit het grote repertoire van de barokmuziek. Duizenden geïnteresseerde Bruggelingen en niet-Bruggelingen zagen deze montage en een aantal had er zijn belangstelling voor het erfgoed aan te danken.
Publicaties
Feestrede bij de heropening van Boekhandel De Reyghere, Markt 12, Brugge, 1988.
Vertaling naar het Frans van gedichten van Guido Gezelle, in: Gezelliana, 1996.
Toute vie respire langage, gedichten van Guido Gezelle in het Frans vertaald, Brugge, 1999.
Archieven
Bewaarde opnamen van de uitzendingen 'Vergeet niet te lezen', VRT, Brussel.
Bewaarde opnamen van interviews afgenomen bij Radio West-Vlaanderen, VRT, Kortrijk.
Literatuur
Saartje VAN SLEMBROUCK, Geschiedenis van de NIR-BRT, de evolutie van de kunstprogrammering (1953-1974), licentiaatsthesis (onuitgegeven), Universiteit Gent, 2002.
Andries VAN DEN ABEELE, In memoriam Antoon Carette, in: Brugge die Scone, 2015.
Carette als interviewer. Fragment uit de BRT-documentaire over de schrijver A. Alberts (1911-1995), uitgezonden in het programma De vijfde windstreek van de Dienst Kunstzaken, 1979. In Nederland uitgezonden door de TROS in het programma Kunstig op 9 december 1979.