De 42e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed vond plaats van 24 juni tot en met 4 juli 2018 in Manama, de hoofdstad van Bahrein. De UNESCO-commissie oordeelde over nieuwe nominaties van natuur- en cultureel erfgoed, door landen voorgedragen als werelderfgoed, en enkele aanpassingen of uitbreidingen van eerder erkende sites die door landen werden ingediend. Deze voorstellen werden voorafgaand aan de sessie door werkgroepen van de commissie geëvalueerd op de volledigheid van het dossier. Maar ook de situatie van het erfgoed dat voorkomt op de lijst van het bedreigd werelderfgoed, en de eventuele aanvullingen die hier noodzakelijk zijn, werden besproken.[1] Vóór de start van de sessie bestond de werelderfgoedlijst uit 1073 erfgoedlocaties: 206 natuurerfgoedlocaties, 832 culturele erfgoedlocaties en 35 gemengde locaties.
Bij de nominaties voor nieuwe werelderfgoedsites behoren in de categorie van de natuurerfgoedlocaties onder meer de vallei van de Bikin voorgedragen door Rusland of de Barberton Makhonjwa Mountains in Zuid-Afrika. Het eerste werd niet weerhouden, het tweede wel. In de categorie van de culturele erfgoedlocaties werd het archeologisch grenslandschap van Hedeby en de Danevirke door Duitsland voorgedragen, de site van Göbekli Tepe door Turkije en het mijnlandschap van Roșia Montană door Roemenië. De twee eersten werden ook effectief erkend. Het Canadeesbiosfeerreservaat Pimachiowin Aki werd na een eerste poging in 2013 terug ter erkenning als gemengd werelderfgoed voorgesteld, ditmaal met succes.
In totaal werden 19 nieuwe sites aan de lijst toegevoegd: dertien cultuursites, drie natuursites en 3 gemengde locaties waarmee het totaal stijgt tot 1092 sites verdeeld over 167 landen: 209 natuurlocaties, 845 culturele locaties en 38 gemengde locaties.
Eritrea: De Engelse en Franse benamingen voor het erfgoed "Asmara: A Modernist City of Africa" worden respectievelijk "Asmara: A Modernist African City" en "Asmara: une ville africaine moderniste" (Nederlands: "Asmara: een Afrikaanse modernistische stad").[8]
India: De Engelse en Franse benamingen voor het erfgoed "Archaeological Site of Nalanda Mahavihara (Nalanda University) at Nalanda, Bihar" worden respectievelijk "Archaeological Site of Nalanda Mahavihara at Nalanda, Bihar" en "Site archéologique Nalanda Mahavihara à Nalanda, Bihar" (Nederlands: "Archeologische site Nalanda Mahavihara in Nalanda, Bihar").[8]
