25e regering Kabinet–Rabin II
Kabinet in Israël
Premier	Yitzhak Rabin (1992–1995) Shimon Peres (1995)
Partij(en)	Arbeidspartij Meretz Shas Bestemming
Politieke kleur	Sociaaldemocratisch–zionistisch (centrumlinks)
1992–1996
Start	13 juli 1992
Demissionair	5 november 1995
Eind	22 november 1995
Voorganger	24e regering
Opvolger	26e regering
Staatshoofd	Chaim Herzog (1992–1993) Ezer Weizman (1993–1995)
Portaal    Politiek

Politiek in Israël
Politiek van Israël President (lijst) Yitzhak Herzog • Premier (lijst) Benjamin Netanyahu Knesset (lijst) • Voorzitter Amir Ohana Regering Kabinet–Netanyahu VI • Ministers Buitenlandse Zaken (lijst) Eli Cohen • Binnenlandse Zaken (lijst) Aryeh Deri • Defensie (lijst) Yoav Galant • Financiën (lijst) Bezalel Smotrich • Justitie (lijst) Yariv Levin • Economie (lijst) Nir Barkat Politieke partijen Verkiezingen Parlement 2022 − 2026 President 2021 − 2028 Bestuurlijke indeling Gemeenteraad Lokale raad Regionale raad Wet op de Terugkeer Arabisch-Israëlisch conflict

De 25e regering (ook bekend als het Kabinet–Rabin II) was de uitvoerende macht van de Staat Israël van 13 juli 1992 tot 22 november 1995. Premier Yitzhak Rabin (Arbeidspartij) stond aan het hoofd van een coalitie van de Arbeidspartij, Meretz, Shas en Bestemming. Op 4 november 1995 kwam premier Rabin om het leven na een moordaanslag en werd opgevolgd door minister van Buitenlandse Zaken Shimon Peres.

Ambtsbekleder			Functie	Ambtstermijn		Partij
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)	Premier	13 juli 1992	4 november 1995 [1]	Arbeidspartij
			Minister van Defensie
			Jeruzalem- en Erfgoedzaken (Huisvesting en Constructie)		31 december 1992
		Shimon Peres שִׁמְעוֹן פֶּרֶס (1923–2016) [2]	Premier	4 november 1995	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
			Minister van Defensie
			Vicepremier	13 juli 1992	22 november 1995
			Minister van Buitenlandse Zaken
		Aryeh Deri אריה דרעי (1959)	Minister van Binnenlandse Zaken	22 december 1988 [4]	11 mei 1993 [5]	Shas
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995) [6]		11 mei 1993	7 juni 1993	Arbeidspartij
		Aryeh Deri אריה דרעי (1959)		7 juni 1993	13 september 1993 [5]	Shas
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)		13 september 1993	27 februari 1995	Arbeidspartij
		Uzi Baram עוזי ברעם (1937)		27 februari 1995	7 juni 1995 [5]	Arbeidspartij
		David Libai דוד ליבאי (1934)		7 juni 1995	18 juli 1995 [5]	Arbeidspartij
		Rav Aluf Ehud Barak אֵהוּד בָּרָק (1942)		18 juli 1995	22 november 1995	Arbeidspartij
		Abraham Shochat אברהם שוחט (1936)	Minister van Financiën	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		David Libai דוד ליבאי (1934)	Minister van Justitie	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Michael Harish מיכאל חריש (1936)	Minister van Economie	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Haim Ramon חיים רמון (1950)	Minister van Volksgezondheid	13 juli 1992	8 februari 1994 [5]	Arbeidspartij
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)		8 februari 1994	1 juni 1994	Arbeidspartij
		Tat Aluf Efraim Sneh אפרים סנה (1944)		1 juni 1994	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)	Minister van Arbeid en Sociale Zaken	13 juli 1992	31 december 1992	Arbeidspartij
		Ora Namir אורה נמיר (1930–2019)		31 december 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Sjoelamit Aloni שולמית אלוני (1928–2014)	Minister van Onderwijs en Cultuur	13 juli 1992	11 mei 1993 [7]	Meretz
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)		11 mei 1993	7 juni 1993	Arbeidspartij
		Amnon Rubinstein אמנון רובינשטיין (1931)		7 juni 1993	18 juni 1996 [3]	Meretz
		Israel Kessar אברהם שוחט (1931–2019)	Minister van Vervoer	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Yaakov Tzur יעקב צור (1937)	Minister van Landbouw	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Benjamin Ben-Eliezer בנימין בן אליעזר (1936–2016)	Minister van Huisvesting en Constructie	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Amnon Rubinstein אמנון רובינשטיין (1931)	Minister van Infrastructuur en Energie	13 juli 1992	7 juni 1993 [8]	Meretz
		Moshe Shahal משה שחל (1934)		7 juni 1993	10 januari 1995	Arbeidspartij
		Gonen Segev גונן שגב (1956)		10 januari 1995	18 juni 1996 [3]	Yiud
		Moshe Shahal משה שחל (1934)	Minister van Openbare Veiligheid	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Yair Tzaban יאיר צבן (1930)	Minister van Immigratie	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Meretz
		Amnon Rubinstein אמנון רובינשטיין (1931)	Minister van Wetenschap en Ontwikkelingen	13 juli 1992	31 december 1992	Meretz
		Shimon Shetreet שמעון שטרית (1946)		31 december 1992	7 juni 1993	Arbeidspartij
		Sjoelamit Aloni שולמית אלוני (1928–2014)		7 juni 1993	18 juni 1996 [3]	Meretz
		Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995)	Minister van Religieuze Zaken	13 juli 1992	27 januari 1995	Arbeidspartij
		Shimon Shetreet שמעון שטרית (1946)		27 januari 1995	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Moshe Shahal משה שחל (1934)	Minister van Communicatie	13 juli 1992	7 juni 1993	Arbeidspartij
		Sjoelamit Aloni שולמית אלוני (1928–2014)		7 juni 1993	18 juni 1996 [3]	Meretz
		Uzi Baram עוזי ברעם (1937)	Minister van Toerisme	13 juli 1992	18 juni 1996 [3]	Arbeidspartij
		Ora Namir אורה נמיר (1930–2019)	Minister van Milieu	13 juli 1992	31 december 1992 [9]	Arbeidspartij
		Jossi Sarid נתן שרנסקי (1940–2015)		31 december 1992	18 juni 1996 [3]	Meretz
Ministers zonder portefeuille
Ambtsbekleder			Portfolio (Ministerie)	Ambtstermijn		Partij
		Shimon Shetreet שמעון שטרית (1946)	Economisch Beleid (Economische Zaken)	13 juli 1992	27 januari 1995 [10]	Arbeidspartij
		Jossi Beilin יוסי ביילין (1948)		27 januari 1995	22 november 1995	Arbeidspartij
		Sjoelamit Aloni שולמית אלוני (1928–2014)	Onderwijs Beleid (Onderwijs)	11 mei 1993	7 juni 1993 [11]	Meretz
		Aryeh Deri אריה דרעי (1959)	Binnenlands Beleid (Binnenlandse Zaken)	11 mei 1993	7 juni 1993 [12]	Shas
Onderministers
Ambtsbekleder			Portfolio (Ministerie)	Ambtstermijn		Partij
		Rav Aluf Motta Gur מוטה גור (1930–1995)	Defensie Beleid (Defensie)	13 juli 1992	16 juli 1995 [13]	Arbeidspartij

• Regering van Israël