Isabelle de Charrière
Pittura ta' Maurice Quentin de La Tour (1766), Mużew tal-Arti u l-Istorja ta' Ġinevra
Ħajja
Isem propju	Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken
Twelid	Zuylen Castle (en) , 20 Ottubru 1740, 1740
Nazzjonalità	Repubblika tal-Pajjiżi l-Baxxi Żvizzera
L-ewwel lingwa	Franċiż Olandiż
Mewt	Colombier (en) , 27 Diċembru 1805
Familja
Missier	Diederik Jacob van Tuyll van Serooskerken
Omm	Jacoba Helena de Vicq
Konjuga/i	Charles-Emmanuel de Charrière (mul)  (17 Frar 1771 -
Tribù	Tuyll van Serooskerken (mul) de Charrière (mul)
Edukazzjoni
Lingwi	Franċiż Ġermaniż Ingliż Olandiż
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni	traduttur kompożitur rumanzier kittieb drammaturgu poeta saġġist filosofu
Post tax-xogħol	Colombier (en) Ġinevra Pariġi Zuilen (en) Chexbres (en)
Psewdonomu	Belle de Zuylenu Abbé de la Tour

Isabelle de Charrière, imlaqqma f'żgħożitha Belle de Zuylen, twiedet Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken fl-20 ta' Ottubru,1740 fix-Château de Zuylen, f'Oud-Zuilen ħdejn Utrecht (l-Olanda) u mietet f'Pontet f' Colombier, fil- Canton ta' Neuchâtel li dak iż-żmien kien taħt il-Prussja, fis-27 ta' Diċembru, 1805 ^{[1] [2] [3] [4]} kienet kittieba Olandiża u Svizzera tuża l-lingwa Franċiża^[5].

Imwielda f'familja Olandiża ta' nobbli għolja, Belle van Zuylen kellha intelliġenza vivaċi, kurżità intellettwali kbira u ideat mhux konvenzjonali. Minn kmieni ħafna kellha xeħta għall-kitba. Il-ġenituri tagħha qablu li jipprovdulha l-għalliema li xtaqet u għalhekk kellha edukazzjoni aktar tajba mill-biċċa l-kbira tal-kontemporanji tagħha, kienet titkellem diversi lingwi (Ingliż, Ġermaniż, Taljan u Latin), u ddedikat ruħha għal-Matematika u l-Fiżika, u l-qari tal-klassiċi, imma kitbet bil-Franċiż, il-lingwa tan-nobbli tal-Ewropa tas-seklu 18. Meta kellha tnejn u għoxrin sena (1763) kitbet l-ewwel xogħol letterarju tagħha, Le Noble ("In-Nobbli") li ġie ppubblikat anonimament. Dan kien satira ironika dwar il-preġudizzji tal-klassi soċjali tagħha..

Fl-età ta' 30 sena żżewġet lill-ekstutur ta' ħuha Willem René, Charles-Emmanuel de Charrière de Penthaz, imwieled f'Colombier ^{[6] [7]}. Minn 1784 hemm il-karriera letterarja tagħa ħadet spinta u pproduċiet abbundanza ta' korrispondenza, fuljetti, novelli u rumanzi, li l-aktar notevoli minnhom huma Lettres neuchâteloises (1784), Lettres de Mistriss Henley publiées par son amie (1784), Lettres écrites de Lausanne (1785), Caliste (1787) u Trois femmes (1796), xi biċċiet għat-Teatru, xi kitbiet politiċi u xi opri (lbretti u forsi l-mużika).

Ix-xogħlijiet tagħha matul ir-Rivoluzzjoni Franċiża, li matulha tat kenn lil xi aristokratiċi Franċiżi f'Neuchâtel, jirriflettu l-impenn politiku tu soċjali tagħa u huma hija partikolarment rikki u varjati.

Kellha korrispondenza abbundanti ma' David-Louis Constant de Rebecque, il-kittieb Benjamin Constant, il-bijografu Skoċċiż James Boswell, id-diplomatiku Jean-Pierre de Chambrier d'Oleyres, it-traduttur Ludwig Ferdinand Huber u l-editur Pierre-Alexandre DuPeyrou, ħabib tal-qalb ta' Jean-Jacques Rousseau. Kellha korrispondenza wkoll mal-protetti tagħha Henriette L'Hardy, Caroline de Sandoz-Rollin, Isabelle de Gélieu, li servew tipprova fuqhom l-ideat tagħha dwar l-edukazzjoni tan-nisa, li tikkostitwixxi tema importanti tar-rumanz tagħha. Hija kkomponiet ukoll biċċiet ta' mużika għall-klaviċimblu jew pjanuforte, kif ukoll biċċiet għal strumenti tal-kordi u biċċiet għall-vuċi.^[8]

L-asterojdi (9604) Bellevanzuylen hi msemmija għal Belle van Zuylen, il-futura Isabelle de Charrière. Ġiet skoperta fit-30 ta' Diċembru, 1991 mill-Observatoire de Haute-Provence minn Eric Walter Elst.

• Le Noble, rakkont morali, 1763^[9]
• Lettres neuchâteloises, rumanz, 1784
• Lettres de Mistriss Henley publiées par son amie 1784
• Lettres écrites de Lausanne, rumanz permezz ta' ittri, Toulouse, 1785
• Caliste ou continuation de Lettres écrites de Lausanne 1787 (L-aħħar tliet ittri qatt ma ġew ippubblikati : dawn jinstabu bħala manuskritti fil-bibbljoteka ta' Neuchâtel. Mill-aħħar ittra miktuba minn Cécile tgħid li qiegħda f'kunvent u li-ġurnata ta' qabel kien telqet lil Milord, li kienet iżżewwġet għal kollox. Kienet qiegħda tistenna 'l ommha li kienet fit-triq.)
• Bien-né. Nouvelles et anecdotes. Apologie de la flatterie, 1788
• Courte réplique à l'auteur d'une longue réponse ; par Mme la Baronne de ... 1789
• Plainte et défense de Thérese Levasseur. 1789
• Lettre à M. Necker sur son administration, écrite par lui-même, 1791
• L’émigré, kummiedja fi tliet atti, 1793
• Lettres trouvées dans des portefeuilles d’émigrés, 1793
• Trois femmes, rumanz, Leipzig, 1795 (edizzjoni bil-Ġermaniż) ; Londra, 1796 (edizzjoni bil-Franċiż).
• Honorine d’Userche : nouvelle de l’Abbé de La Tour, 1795
• Sainte Anne, 1799
• Sir Walter Finch et son fils William, 1806 (ippubblikat wara mewtha)

• Ġabra (Paris, Chez Bonjour, 1788 u 1789) li fia arji żgħar (jew arjetti) u xi rumanzi (ġeneru li kien moda ħafna dak iż-żmien), bl-akkumpanjament tal-klaviċimbalu (u bil-vjolin ad libitum) ; ġabra ta' minwetti strumentali (Amsterdam, Hummel et Fils, 1786) ; u xi sonati għall-klaviċimbalu u l-pjanuforte (1783, opus 1 sa 3).
• Chansonnette bretonne. Minuetto IV & Trio. Inleiding Wim Aerts & Els van Swol. In: Akkoord Magazine (2005), no. 3, p. 19-22.
• Kitbet il-libretti għal xi opri u l-mużika għalihom.